Spis treści
Homeopatyczna sepia officinalis – pochodzenie
Po homeopatyczną sepię sięgał już sam Hahnemann. Jest więc znana od samego początku istnienia homeopatii. Liczne obserwacje potwierdziły jej przydatność i szerokie spektrum możliwości.
Homeopatyczna sepia officinalis jest produktem odzwierzęcym. Do jej wytwarzania używa się wydzieliny pochodzącej z gruczołu czernidłowego mątwy. Mątwa, której łacińska nazwa to właśnie Sepia officinalis, jest niewielkim głowonogiem zamieszkującym ciepłe morza. W sytuacji zagrożenia, aby osłonić się przed napastnikiem, wystrzeliwuje ciemną substancję, określaną jako sepia. Od czerwonawo-brązowej barwy płynu pochodzi także określenie: „w kolorze sepii”.
Kiedy możemy wspomóc się homeopatyczną sepią?
Osoby, u których homeopatyczna sepia officinalis może okazać się przydatna, wykazują szczególny sposób reagowania. Pomimo, że nie jest to regułą, od której nie ma wyjątku, sprawdza się ona zazwyczaj u kobiet, zaś o wiele rzadziej u mężczyzn oraz dzieci.
Wynika to zapewne z faktu, że ogromny wpływ na rozwój dolegliwości i zmiany samopoczucia u tych osób powodują stany organizmu, związane z zaburzeniami hormonalnymi, a więc:
- miesiączka
- ciąża
- okres połogu
- menopauza i czas przekwitania
Dlatego to najczęściej płeć piękna może odnieść największe korzyści z homeopatycznej sepii, a zwłaszcza te panie, które pod wpływem zmian hormonalnych doznają licznych dolegliwości, manifestujących się nie tylko w postaci objawów fizycznych, lecz także jako wahania nastroju, zmiany zachowania, czy zaburzenia emocjonalne.
Kto może wspomóc się homeopatyczną sepią?
Są to najczęściej osoby, o których powiemy, że wydają się być smutne, przygnębione, pesymistycznie nastawione do wszystkiego i widzące życie w czarnych barwach. Cechuje je permanentne zmęczenie i osłabienie. Czują się przytłoczone nadmiarem obowiązków i dlatego potrzebują samotności i chętnie uciekają w odosobnienie.
Wydają się być obojętne w stosunku do swoich najbliższych, ponieważ nie mają już siły ani ochoty, aby okazywać emocje i stwarzać ciepłe relacje z otoczeniem.
Osoba taka trawiona jest ciągłym niepokojem, wszystko ją martwi, nie umie znaleźć w sobie bodźca, który wyzwoliłby w niej radość i pozytywne odczucia. Z czasem twardnieje uczuciowo, odsuwa się od bliskich, trzyma innych na dystans. Niekiedy staje się sarkastyczna, cięta, a nawet złośliwa.
Taki obraz możemy niejednokrotnie zaobserwować w dzisiejszych niespokojnych czasach, zwłaszcza w przypadku wielu kobiet, pracujących zawodowo i usiłujących pogodzić karierę z życiem rodzinnym i wychowywaniem dzieci. Wiele z nich stopniowo popada w zniechęcenie i pesymizm, walcząc nieustannie z trudami dnia codziennego, zamartwiając się o drobiazgi i wpadając w rozdrażnienie z byle powodu.
O takim osobach powszechnie mówi się, że cierpią na syndrom wypalenia, syndrom przewlekłego zmęczenia, czy nawet depresję.
Jeśli osoba o takich predyspozycjach zostanie dotknięta licznymi zmartwieniami i troskami, jest wysoce prawdopodobne, że rozwinie takie objawy, przy których może ją wspomóc homeopatyczna sepia officinalis.
Z reguły bowiem konsekwencją zmartwienia i stresu są dolegliwości psychosomatyczne, które rozwijają się tutaj na czterech głównych płaszczyznach:
- układ krążenia – dotyczy tutaj krążenia żylnego oraz wątrobowego i skutkuje takimi zaburzeniami, jak np. żylaki oraz dolegliwości ze strony układu pokarmowego
- zaburzenia tkanki łącznej – co wiąże się ze skłonnością do opadania narządów
- skóra i błony śluzowe – mogą pojawiać się rozmaite zmiany skórne o różnej etiologii (najczęściej alergiczne, grzybicze i pasożytnicze) oraz zaburzenia pigmentacji skóry
- układ nerwowy – co wiąże się z zaburzeniami zarówno centralnego układu nerwowego (zmienność nastrojów, zaburzenia emocjonalne), jak i układu hormonalnego
Homeopatyczna sepia officinalis – charakterystyczne dolegliwości
Szereg różnych, charakterystycznych objawów dodatkowych może wskazywać, że homeopatyczna sepia będzie dobrym wyborem dla danej osoby. Należą tu przede wszystkim:
- Pogorszenie pod wpływem czynników, które nasilają zastój żylny – wiąże się to z faktem, że osoba ta i tak ma kłopoty z krążeniem, więc wszystko, co dodatkowo pogarsza taką kondycję, jak np. długotrwałe stanie, przebywanie w bezruchu, leżenie, będzie nasilało jej dolegliwości.
- Pogorszenie pod wpływem zimna – osoba taka jest bardzo marznąca, nie lubi żadnej formy zimna, nie znosi przeciągów i mrozów; lubi natomiast usiąść z podkurczonymi nogami i owinąć się ciepłym kocem, uwielbia również wygrzewać się na słońcu.
- Poprawa pod wpływem ruchu – słaba cyrkulacja krwi sprawia, że każda forma energicznego ruchu sprawia tu przyjemność, ponieważ przynosi poprawę krążenia, rozgrzewa od środka i poprawia nastrój. Osoba taka zatem lubi ćwiczyć, szybko chodzić, czy też tańczyć. Bywa czasem „typem sportowca”, co wynika przede wszystkim z faktu, że wysiłek nie tylko polepsza jej stan fizyczny, ale także pozwala zająć umysł i oderwać się od codziennych trosk i zmartwień.
- Pożądanie potraw kwaśnych i cierpkich – ma często ochotę na korniszony, kiszonki, przetwory z octu; lubi także posiłki ostro przyprawione, które poprawiają krążenie i rozgrzewają organizm. Kiepska jednak z niej kucharka – w momencie gdy źle się czuje, odczuwa zazwyczaj awersję do kuchennych zapachów i nie może patrzeć na jedzenie.
- Pogorszenie nastroju pod wpływem przeciwności – osoba taka ogólnie ma obniżony nastrój, a każde dodatkowe zmartwienie jeszcze bardziej nasila jej zniechęcenie i niepokój. Z błahego powodu potrafi wpaść w złość, irytację lub rozdrażnienie. Nie znosi hałasu, zamieszania; denerwuje ją najmniejszy sprzeciw lub nawet drobne przykrości, które ją spotykają. Gdy czuje się źle, jej stan pogarsza się jeszcze bardziej, jeśli ktoś próbuje ją pocieszyć, dodać otuchy lub pyta z troską o powód zmartwienia. Wtedy potrafi nawet rozpłakać się z bezsilności i/lub złości. Raczej stroni od towarzystwa i woli przebywać w samotności.
Przy jakich dolegliwościach wspomoże nas homeopatyczna sepia?
Przypadłości, w których sepia może być szczególnie pomocna to między innymi:
1. Dolegliwości w pierwszych miesiącach ciąży
Zwłaszcza wtedy, gdy ciężarna cierpi na silne nudności, nierzadko z towarzyszącymi wymiotami, a ponadto wykazuje wyjątkową ochotę na ogórki konserwowe lub ogórki kiszone i ogólnie kwaśne, octowe potrawy. Do tego pojawiają się często przebarwienia na skórze (brązowe plamy najczęściej na twarzy i brzuchu), awersja do jedzenia i nadwrażliwość na zapachy kuchenne oraz inne, charakterystyczne dla tego stanu objawy, jak np. zaparcia, hemoroidy w ciąży, grzybica pochwy, uczucie ciążenia w obrębie macicy, ogólne osłabienie oraz zaburzenia nastroju.
2. Zaburzenia ze strony przewodu pokarmowego
Które wiążą się tu głównie z dysfunkcją wątroby i dróg żółciowych. Mamy więc do czynienia z takimi objawami, jak:
- niestrawność
- wzdęcia
- niedostateczne wydzielanie soków żołądkowych
- przewlekłe zaparcia
- hemoroidy
- brak apetytu
- bóle brzucha
- poranne nudności
Zaburzeniom tym często towarzyszy nieprzyjemne uczucie pustki w żołądki, które nie ustępuje nawet po spożyciu posiłku.
3. Bolesne miesiączki
Szczególnie, jeśli u kobiety wystąpią charakterystyczne symptomy, opisane powyżej. Nie wszystkie objawy muszą się pojawić, ale do najbardziej typowych należą wówczas uczucie ciążenia w dół, odczuwane w dole brzucha podczas miesiączki, czemu towarzyszy często bolesne promieniowanie bólu do okolic dolnych pleców. Dlatego kobieta lubi wtedy siedzieć z podkurczonymi nogami lub z nogą założoną na nogę, ponieważ taka pozycja kompensuje przykre odczucie ciężaru w miednicy.
Miesiączki u tych pań są nie tylko bolesne, lecz mogą być nieregularne, skąpe, opóźnione, z poprzedzającym je silnym PMS, czyli zespołem napięcia przedmiesiączkowego. Zaburzenia miesiączkowania i zaburzenia ze strony układu płciowego mogą przebiegać z oziębłością płciową oraz infekcjami narządów rodnych i/lub moczowych.
4. Dolegliwości okresu menopauzy
Związane z zaburzeniami hormonalnymi, przebiegające z symptomami charakterystycznymi dla obrazu homeopatycznej sepii. Będą to przede wszystkim: zaburzenia krążenia, uderzenia gorąca z silnymi potami o nieprzyjemnym zapachu oraz z osłabieniem, bóle głowy oraz liczne wahania nastroju.
5. Opryszczka
Zwłaszcza jeśli towarzyszy miesiączce lub innym zaburzeniom hormonalnym. Opryszczka ma tu postać pęcherzyków, rozsianych wokół ust. Dolna warga często ulega pęknięciu.
6. Zaburzenia emocjonalne
Charakteryzujące się głównie nawracającymi stanami smutku, irytacji i złości. Osoba taka zamyka się w sobie i wykazuje wyraźną obojętność lub wręcz niechęć w stosunku do otoczenia. Zaburzenia zachowania nasilają się ewidentnie, gdy czuje się źle, np. w czasie miesiączki, w ciąży, w okresie połogu (tzw. baby blues), podczas klimakterium, ale mogą pojawić się także wtedy, gdy kobieta czuje się zmęczona, przepracowana, sfrustrowana i przygnębiona. Ma wówczas wrażenie, że nie podoła dłużej swoim obowiązkom, nie znajduje w niczym radości i traci równowagę, jeśli ktoś czegoś znowu od niej chce. Natychmiast wpada w złość, robi się niemiła i nieprzyjemna nawet dla najbliższych.
Taki obraz jest, niestety, często widoczny u wielu współczesnych kobiet. Pracują one ponad siły, są nieustannie zajęte, niekiedy działają wbrew sobie, aby tylko zaspokoić oczekiwania innych (praca, rodzina, mąż, dzieci). Z pewnością nieraz zauważymy w swoim otoczeniu osobę, która zdradza skłonności do tego typu zachowania. Nierzadko również odnajdziemy ją w sobie…
Nie oznacza to oczywiście, że jesteśmy permanentnymi malkontentami pogrążonymi w nieodwracalnej rozpaczy i pochłoniętymi depresyjnymi myślami, lecz że akurat możemy być w pewnym określonym stanie, uwarunkowanym czynnikami zewnętrznymi lub wewnętrznymi, który zrodził w nas zaburzenia. Mamy jednak świadomość, że można im zaradzić.
Rozwój patologii narasta tu stopniowo, symptomy rozwijają się sukcesywnie. Rodzi to więc nadzieję, że w porę podana homeopatia pomoże nam uporać się z chwilową niedyspozycją i przywróci radość życia.
