Jak wygląda wizyta u homeopaty?

1. Zarezerwuj na wizytę u homeopaty 1-2 godziny

Czas trwania wizyty u homeopaty różni się od indywidualnych potrzeb chorego. Zależy od tego, czy pacjentem jest dziecko czy osoba dorosła i czy schorzenia, z którymi się zgłaszamy do homeopaty, mają charakter ostry czy przewlekły. Zawsze jednak wizyta u homeopaty będzie długa, wnikliwa i dokładna. Dlatego na pierwszą wizytę u lekarza homeopaty najlepiej jest zarezerwować sobie sporo czasu, nawet do około 2 godzin. Dlaczego tak długo?

Ponieważ homeopatia jest holistyczną i zindywidualizowaną metodą leczenia. Mówiąc innymi słowy: lekarz leczy chorego człowieka, nie chorobę. Zanim więc zaleci terapię, będzie starał się poznać swojego pacjenta jak najlepiej. Podczas wywiadu lekarskiego homeopata będzie więc zadawał szczegółowe pytania, by dokładne zrozumieć chorobę pacjenta, w oparciu o sposób, w jaki dany pacjent doświadcza tej choroby.

Każdy z nas jest bowiem indywidualną i niepowtarzalną jednostką, w związku z czym każdy inaczej choruje i w odmienny sposób odczuwa swoje dolegliwości. Taki wywiad stanowi podstawę do wyboru leczenia właściwego dla danego pacjenta oraz precyzyjnego doboru leków homeopatycznych.

Wizyta u lekarza stosującego homeopatię

2. Przemyśl, jaki jest twój indywidualny sposób odczuwania dolegliwości

Dla homeopaty nie ma większego znaczenia, jak nazywa się choroba, z którą pacjent przyszedł do niego, lecz jak ów pacjent reaguje na tę chorobę i jak demonstruje swoje dolegliwości. Informacja o tym co, jak i kiedy wpływa na stan chorego oraz jego indywidualne odczuwanie objawów chorobowych, stanowi drogowskaz do wyboru właściwego specyfiku i strategii leczenia.

Cechy unikatowe i indywidualny sposób reagowania są ważniejsze w diagnozie homeopatycznej niż konkretne, fizyczne objawy choroby, na jaką pacjent się uskarża.

Jeśli np. zjawi się osoba z katarem, to homeopata dopyta szczegółowo o wszystkie dane związane z tym objawem, a mianowicie:

• czy katar jest wodnisty i rzadki, czy gęsty, lepki i zalegający
• czy ma charakter podrażniający skórę i śluzówki nosa, czy jest łagodny
• jaką ma barwę
• czy jest łatwy czy trudny do usunięcia
• czy wyciek w dzień różni się od wycieku nocą
• czy kichamy
• co i kiedy przynosi poprawę lub pogorszenie naszego stanu

Będzie dla niego także ważna przyczyna powstania infekcji np. przemarznięcie, przemoczenie, zmęczenie itd. Mnóstwo informacji, które tylko z pozoru wydają się nieistotne, lecz w procesie leczenia homeopatycznego mają zasadnicze znaczenie.

W procesie zbierania wywiadu lekarz  homeopata szczególny nacisk kładzie na objawy indywidualne, typowe tylko dla tej konkretnej osoby.

Przykładem niech będzie migrena. Głównym objawem tej przypadłości jest silny ból głowy. Dla homeopaty ważny jednak będzie sposób odczuwania dolegliwości. Zapyta zatem o:

• rodzaj bólu – czy jest on pulsujący, kłujący, rozpierający, uciskowy, tępy, ostry
• jego umiejscowienie – czy dolega nam ból w skroniach, czole, potylicy, czy też dotyczy całego obszaru głowy
• czas i długość jego występowania – od kiedy cierpimy na migrenę i jak długo trwają jej epizody oraz kiedy wystąpił pierwszy atak
• czynniki, które pogarszają lub też łagodzą dolegliwości (tzw. modalności)
• a także o szereg objawów towarzyszących, takich jak np. aura, błyski przed oczami, nudności, wymioty, osłabienie, nadwrażliwość na światło, hałas czy zapachy

Czym są modalności?

Są to okoliczności poprawy lub pogorszenia się objawów pod wpływem określonych czynników zewnętrznych. Stanowią one ważny aspekt pomocny przy wyborze odpowiedniego leku. Są również formą indywidualizacji chorego, ponieważ informują terapeutę o sposobie odczuwania dolegliwości przez konkretnego pacjenta.

Np. u jednej osoby nastąpi pogorszenie się migrenowego bólu głowy pod wpływem światła i hałasu, u kolejnej ból rozwinie się wskutek silnego napięcia i stresu, a u jeszcze następnej ból się nasili w wyniku nieprzespanej nocy, lecz symptomy ustąpią w trakcie spaceru na świeżym powietrzu.

Takie okoliczności towarzyszą niemal każdej przypadłości i są one istotnym czynnikiem diagnostycznym.

W związku z tym przygotujmy się, że homeopata zapyta nas nie tylko o to, co nam dolega, lecz przede wszystkim:

• jak się czujemy
• kiedy czujemy się lepiej, a kiedy gorzej
• co łagodzi, bądź co pogarsza nasze dolegliwości, a także wiele innych, różnych detali

Pacjenci leczeni homeopatycznie, z czasem uczą się obserwować swoje reakcje i potrafią sami sprecyzować i opisać dokładnie swoje symptomy.

3. Przyjrzyj się swoim emocjom i psychice

Wizyta u homeopaty zakłada diagnostykę całościową. Należy spodziewać się, że w wywiadzie homeopatycznym zostaniemy zapytani nie tylko o objawy fizyczne, lecz również o symptomy natury emocjonalnej i psychicznej.

Dzieje się tak dlatego, że w homeopatii uwzględnia się zawsze całokształt objawów, prezentowanych przez pacjenta na wszystkich płaszczyznach. Objawy emocjonalne zaś wyprzedzają w hierarchii ważności objawy fizyczne, ponieważ często same w sobie stanowią przyczynę choroby.

Na przykład bóle brzucha u dzieci mogą być spowodowane stresem związanym z pójściem do przedszkola lub też ze sprawdzianem w szkole. Bezsenność może być efektem silnego stresu w pracy lub życiu osobistym. Migreny mogą wynikać z nadmiernego napięcia emocjonalnego. Biegunka może poprzedzać egzamin lub ważną rozmowę o pracę, a gorączka u dziecka może się pojawić wskutek emocji związanych z oczekiwaniem na ważne wydarzenie, np. przed świętami lub urodzinami.

4. Pamiętaj, że homeopata diagnozuje i leczy całego człowieka (holizm)

W wywiadzie homeopatycznym wszystko, co się odnosi do całości organizmu, zdobywa pierwszeństwo przed objawami fizycznymi i miejscowymi (dotyczącymi danego narządu, np. głowy, brzucha, skóry), a cechy indywidualne, niepowtarzalne i unikatowe u danego pacjenta, mają większą wartość od cech należących do choroby samej w sobie.

Na przykład ból żołądka jest charakterystyczny dla choroby wrzodowej, ale nie wszyscy pacjenci będą odczuwali go w ten sam sposób. Jedna osoba powie, że ból jest kłujący, miejscowy i ostry, druga, że pali jak ogniem i rozlewa się wzdłuż przewodu pokarmowego, kolejnej najbardziej będą dokuczały wzdęcia i zaparcia itd.

Lekarz homeopata – gdzie znaleźć lekarza stosującego homeopatię?

5. Przygotuj się na pytania dopełniające

W przebiegu wywiadu homeopatycznego zadane zostaną także pytania o choroby, na które cierpią lub cierpieli członkowie naszej rodziny. Historia rodzinna w pewien sposób może determinować nasz indywidualny wzorzec chorobowy, co stanowi istotną informację dla homeopaty.

Możemy się spodziewać także pytań dotyczących naszych codziennych upodobań i zachowań, takich jak:

• preferencje pokarmowe – co lubimy jeść, czego zdecydowanie nie jemy, a co nam szkodzi
• wpływ pogody – czy i jak czynniki klimatyczne wpływają na nasz stan, w jakiej porze roku czujemy się najlepiej, a w jakiej nasze dolegliwości się pogarszają
• wpływ otoczenia – czy wolimy przebywać nad morzem, czy np. lepiej się czujemy w górach itp. Dotyczy to także wpływu innych ludzi na nas – np. czy lubimy towarzystwo, czy raczej wolimy samotność, jak reagujemy na różne sytuacje, np. na sprzeciw, złe wiadomości itd.
• lęki – czego się boimy i jaki ma to wpływ na nasze samopoczucie, np. czy cierpimy z powodu klaustrofobii, lęku wysokości, lęku przed ciemnością, czy boimy się pająków (sprawdź: zaburzenia lękowe), czy też nie radzimy sobie z tremą przed wystąpieniami publicznymi itd.

A także pytań o cechy naszego charakteru i osobowości oraz o sposób naszego zachowania się w różnych sytuacjach.

Wszystko to ma na celu ustalenie naszego „osobistego” sposobu reagowania oraz zindywidualizowanie terapii.

6. Wywiad homeopatyczny z dzieckiem

Wydawać by się mogło, że im mniejsze dziecko, tym wywiad powinien być krótszy, ponieważ historia chorobowa jest krótsza. Niemniej, wywiad dotyczący dziecka jest również bardzo szczegółowy, dokładny i skrupulatny. Obejmuje on wszystkie istotne informacje, które dotyczą samej choroby dziecka, ale również jego zachowania się, relacji z otoczeniem i reakcji indywidualnych.

Na pierwszym wywiadzie możemy się spodziewać, że homeopata zapyta o:

• przebieg ciąży i porodu oraz o stan dziecka po porodzie
• wszelkie dolegliwości i choroby wieku dziecięcego do tej pory
• zachowanie się dziecka na co dzień (jak je, jak śpi, jaki ma kontakt z rówieśnikami, rodzeństwem itp.)
• specyficzne i nietypowe reakcje dziecka już w czasie samej choroby, np. „choroba zawsze rozpoczyna się wysoką gorączką w środku nocy” lub „ból ucha jest zazwyczaj pierwszym symptomem infekcji górnych dróg oddechowych” itp.

Pamiętajmy, że najbardziej istotny w procesie leczenia homeopatycznego jest pierwszy wywiad, na podstawie którego terapeuta ustala sposób indywidualnego reagowania pacjenta i zbiera dokładne informacje na temat interesujących go kwestii.

Leczenie homeopatyczne – wizyta u lekarza czy konsultacja z farmaceutą?