Homeopatia na choroby skóry

Choroby skóry (zwane dermatozami) są nad wyraz często spotykanymi przypadłościami. Przez określenie „dermatozy” rozumie się bowiem dolegliwości zarówno o charakterze ostrym, jak i przewlekłym, dotyczące nie tylko skóry samej w sobie, lecz również włosów (skóra głowy) oraz paznokci. Mają różnorodną etiologię i rozmaity przebieg. Ich objawy mogą być mniej lub bardziej dokuczliwe.

Niemniej z reguły są trudne do zaakceptowania przez chorego, szczególnie jeśli zmiany skórne umiejscowione są w widocznym miejscu. Wówczas postrzegane są jako szpecące. Bardziej niż przypadłość zdrowotna przeszkadza nam wtedy skaza na urodzie.

Ostre choroby skóry cechują się zazwyczaj trudnymi do zniesienia symptomami. Najczęściej jest to świąd, pieczenie, podrażnienie czy dojmujący ból uszkodzonej, pękającej skóry. Choroby przewlekłe z kolei częściej przysparzają nam zmartwień natury estetycznej.

Dlaczego leczenie dermatoz jest problematyczne?

Leczenie zmian skórnych nie jest łatwe. Skóra bowiem jest jedną z dróg, przez które pozbywamy się z organizmu rozmaitych toksyn. Wszelkie zmiany skórne mogą być zatem efektem próby „wyrzucenia” na zewnątrz z organizmu szkodliwych czynników. Skóra ma za zadanie chronić nas przed niekorzystnymi warunkami zewnętrznymi i oczyszczać nasze wnętrze.

Holistyczne podejście do pacjenta podpowiada nam, że nie powinno się tłumić tego rodzaju procesów. Będzie to bowiem skutkowało „wepchnięciem” choroby z powrotem do środka. Regularnie tłumione zmiany skórne z czasem zlokalizują się na stałe wewnątrz ustroju i mogą stać się początkiem poważniejszych schorzeń narządów wewnętrznych.

Z drugiej jednak strony trudno jest zaakceptować szpecące i widoczne zmiany. Jest to szczególnie trudne dla młodzieży oraz osób, które wykorzystują w pracy swój wizerunek (aktor, modelka, prezenter itp.). Niełatwo jest również pogodzić się z dolegliwościami skóry, jeśli są one źródłem codziennych uciążliwych przypadłości, na które trudno nie zwracać uwagi. Uporczywy świąd i pieczenie nie pomagają w zlekceważeniu objawów.

Wtedy najchętniej sięgamy po szybko działające środki chemiczne, np. maści lub tabletki sterydowe lub antyhistaminowe. Prędko przynoszą ulgę i przez jakiś czas mamy spokój, a nasza skóra się wycisza. Niestety – nie na długo. Po kilkunastu godzinach lek przestaje działać i objawy powracają. Więc sięgamy po kolejne maści i tabletki. Wpadamy w błędne koło.

Psychodermatologia

Choroby skóry – jakie dokuczają nam najczęściej?

Do najpowszechniej występujących dermatoz należą między innymi:

• atopowe zapalenie skóry
• wyprysk kontaktowy
• pokrzywka
• różnego rodzaju reakcje alergiczne
• trądzik
• rozmaite stany zapalne skóry (kontaktowe, złuszczające, łojotokowe, pieluszkowe i inne)
• łuszczyca
• liszaj
• rumień (wielopostaciowy, guzowaty, zakaźny)

I wiele innych…

Każda z tych chorób charakteryzuje się specyficznym rodzajem zmian i różnymi objawami.

Zmiany skórne są rozmaite. W przebiegu dermatoz możemy spotkać się z takimi symptomami, jak między innymi:

• zaczerwienienie
• plamki, bąble, grudki, krostki
• pęcherze lub pęcherzyki
• zmiany suche i łuszczące się
• strupki i nadżerki
• świąd
• pieczenie
• suchość skóry
• zmiany ropne
• rogowacenie skóry
• pękanie skóry w chorym miejscu
• skóra pogrubiała lub przeciwnie – cienka jak pergamin

Skóra dotknięta zmianami chorobowymi często wykazuje tendencję do podrażnień. Sprzyja to możliwości łatwiejszego zakażenia, najczęściej o podłożu bakteryjnym. Obserwuje się również większą wrażliwość chorej skóry na różne czynniki zewnętrzne, np. środki do pielęgnacji i mycia ciała, ubrania (zwłaszcza wełniane), czynniki alergizujące, takie jak: pyłki roślin, sierść zwierząt, kurz, roztocza, alergeny pochodzenia pokarmowego i inne. Wszelkie substancje myjące i piorące pozbawiają skórę naturalnego, lipidowego płaszcza ochronnego. Utrata tej ochrony skutkuje świądem i podrażnieniem oraz możliwym nasileniem objawów chorobowych.

Trądzik niemowlęcy i inne kłopoty ze skórą niemowląt

Metody naturalne na zmiany skórne

Niestety, leczenie zmian skórnych metodami naturalnymi bywa również długotrwałe i wymagające od pacjenta wiele cierpliwości, silnej woli i zdyscyplinowania. Bywa to szczególnie trudne w przypadku dzieci, którym trudno wytłumaczyć, że „musi trochę swędzieć” i „tylko się nie drap, kochanie”. Jednak każda medycyna podchodząca do chorego w sposób holistyczny stara się przede wszystkim usunąć przyczynę choroby. Im dłużej trwa choroba, tym trudniej dotrzeć do jej źródła. A skóra dalej chce dobrze spełniać swoją funkcję oczyszczającą, więc produkuje kolejne zmiany…

Pocieszające jest jednak to, że nie ma tu jednej reguły, która stanowi o zawsze długim i uciążliwym leczeniu. Czasem efekty bywają spektakularne, a pacjent odczuwa ulgę stosunkowo szybko po wdrożeniu terapii naturalnej.

Homeopatia na choroby skóry

Dość skuteczną pomoc w przypadku dermatoz przynosi homeopatia. Jeśli decydujemy się na pomoc homeopatyczną, nie zawsze musimy szczegółowo precyzować konkretną diagnozę. Homeopatię dobiera się bowiem nie na określoną jednostkę chorobową, lecz w oparciu o indywidualny sposób reagowania danej osoby.

Liczy się to, jakie są swoiste, osobnicze reakcje i objawy u pacjenta, kiedy odczuwa on pogorszenie dolegliwości, a kiedy czuje się lepiej, a także to, jak wyglądają zmiany skórne i jak się zachowują w określonych okolicznościach. Np. u jednej osoby zaostrzenie zmian następuje w cieple – przy ciepłej pogodzie, w ciepłej kąpieli, jak się spoci lub po wysiłku. U kolejnej zaś objawy pogorszą się po spożyciu mleka i słodyczy, a u jeszcze następnej po silnym stresie lub przemęczeniu itd.

Niekiedy ogromną pomoc dla chorego stanowi już to, że homeopatia pomaga istotnie złagodzić przykre dolegliwości. Zmniejsza zaczerwienienie, łagodzi świąd i pieczenie, redukuje obszar występowania zmian skórnych, wydłuża odstępy między nawrotami choroby, ułatwia gojenie się ran, pęknięć i zmian ropnych na skórze.

Dużą zaletą homeopatii jest bezpieczeństwo. Nie powoduje ona działań niepożądanych i może być stosowana w każdej grupie wiekowej i w różnych dolegliwościach. Ważne, że można ją stosować również u dzieci, w tym u niemowląt. Wszak u najmłodszych dość często obserwuje się przecież różnego rodzaju problemy skórne. 

Rośliny, które leczą skórę

Homeopatia na dermatozy

W zależności od rodzaju i wyglądu zmian oraz reakcji chorego na te zmiany i jego indywidualnych objawów, w dermatozach przydatne mogą się okazać:

• homeopatyczny apis mellifica – gdy skóra objęta zmianami jest wyraźnie obrzęknięta, lekko zaczerwieniona lub zaróżowiona; dodatkowo może pojawić się pieczenie, swędzenie, a nawet kłujący lub piekący ból w miejscu dotkniętym chorobą. Cechą charakterystyczną jest pogorszenie dolegliwości pod wpływem ciepła, np. zaostrzenie pieczenia i świądu w ciepłej kąpieli lub po przegrzaniu się, a wyraźne ich złagodzenie pod wpływem miejscowego zimna, np. po przyłożeniu zimnych okładów lub po kąpieli w chłodnej wodzie.
• homeopatyczny dolichos pruriens – będzie pomocny, jeśli najbardziej dokuczliwym objawem w przebiegu zmian skórnych jest intensywny świąd, nasilający się szczególnie w nocy, w cieple łóżka.
• homeopatyczny arsenicum album – gdy zmiany chorobowe przyjmują postać suchych, drobnych łusek, a skóra wygląda tak, jakby była posypana drobną mąką lub otrębami. Czasem skóra jest blada, pomarszczona i chłodna w dotyku, a niekiedy bywa obrzęknięta lub przypominająca wyglądem skórę słonia. U niektórych osób może być pogrubiała, stwardniała i sztywna, u innych z kolei sucha i cienka jak pergamin, tak że nie da jej się uchwycić palcami w fałd. Dolegliwości mogą występować okresowo, naprzemiennie z fazami, w których choroba się nie ujawnia. Osoba taka jest wrażliwa na zimno, ogólnie osłabiona, męczliwa i z reguły silnie zaniepokojona swoją chorobą. Ciepło łagodzi wszystkie jej dolegliwości.
• homeopatyczny arsenicum iodatum – przydatny w przewlekłych chorobach skóry, o dwóch typach zmian. Jeden rodzaj zmian można określić jako zmiany zliszajowaciałe, w których widoczna jest jasnoróżowa, silnie wysuszona skóra z widocznymi prążkami. Drugi typ charakteryzuje się łuszczącymi zmianami, z obecnością małych łusek, gdzie skóra także jest zaróżowiona i sucha. Z reguły towarzyszy temu świąd, a skóra jest zimna w dotyku, chociaż pacjent ma wrażenie, jakby go piekła od wewnątrz. Zbyt wysoka temperatura i nadmierne ciepło nasilają tu dolegliwości skórne.
• homeopatyczna staphysagria – jeśli mamy do czynienia ze swędzącymi zmianami chorobowymi na skórze, przypominającymi wyglądem pęcherzyki, po drapaniu których najczęściej pozostaje strupek. Świąd jest dość intensywny i uciążliwy. Charakterystyczne jest, że zmienia on swoją lokalizację pod wpływem drapania. Swędzące wykwity skórne mogą przypominać swoim wyglądem opryszczkę, świerzbiączkę lub wyprysk z pęcherzykami.
• homeopatyczny rhus toxicodendron – przy obecności małych wykwitów pęcherzykowych, wypełnionych żółtą, opalizującą, półprzezroczystą treścią, zlokalizowanych na zmienionej rumieniowo skórze. Zmiany te swędzą i pieką, a łagodnieją pod wpływem ciepła – ciepłych okładów lub kąpieli w ciepłej wodzie. Niekiedy pęcherzyki się zlewają, tworząc bąble, czasem zaś strefy chorej skóry sąsiadują ze zdrową, co wygląda jak plamy i nazywane jest „skórą lamparta”. Homeopatyczny rhus toxicodendron przydaje się także w przypadku opryszczki, ospy lub półpaśca.
• homeopatyczny croton tiglium – gdy schorzeniu skóry towarzyszy niezwykle silny świąd, określany przez pacjenta jako „nie do wytrzymania”. Łagodnieje on nieco pod wpływem delikatnego pocierania, ale jednocześnie nadwrażliwość bólowa chorej skóry sprawia, że pacjent aż boi się podrapać, aby nie nasilić dolegliwości bólowych. 
• homeopatyczny graphites – gdy zmiany skórne przyjmują postać pęcherzyków, z których sączy się gęsta, lepka wydzielina, kolorem i konsystencją przypominająca miód, zasychająca na powierzchni w postaci żółtych lub żółtobrązowych strupków. Wypryski są swędzące, piekące i podrażniające, a wyciek ma niekiedy przykry zapach. Strupki łatwo pękają i dochodzi do krwawienia i nasilenia wycieku. Zmiany są często umiejscowione w zgięciach i fałdach skórnych. Objawy takie mogą być obecne np. w przypadku zmian liszajowatych, w przebiegu atopowego zapalenia skóry lub innych stanów zapalnych i zakażeń.
• homeopatyczne mezereum – gdy pęcherzykowe wykwity skórne, wypełnione gęstą podrażniającą ropą, zmieniają się w silnie swędzące strupki, pod którymi kryje się często owrzodzenie. Pomaga często w ostatniej fazie opryszczki lub ospy.
• homeopatyczne poumon histamine – przyda się w przypadku każdej reakcji skórnej przebiegającej na podłożu alergicznym. 

Naturalne suplementy diety

Korzystne działanie w leczeniu wszelkich dolegliwości skórnych przynosi uzupełnianie codziennej diety w suplementy z kwasami omega-3, witaminą E, cynkiem, a także systematyczne spożywanie oleju z wiesiołka, tranu oraz oleju lnianego i oleju z ogórecznika. Produkty te wykazują pozytywny wpływ na kondycję skóry, łagodzą świąd i zmniejszają suchość.

Jak się bezpiecznie opalać przy problemach z cerą?