Homeopatyczna magnesia carbonica

Jedną z soli magnezu wykorzystywanych w homeopatii jest węglan magnezu. Służy on do wytwarzania homeopatycznej magnesia carbonica. Węglan magnezu nie ma w zasadzie większego znaczenia w medycynie konwencjonalnej. W homeopatii natomiast bywa pomocny w dolegliwościach neurologicznych, zaburzeniach ze strony przewodu pokarmowego oraz w niektórych objawach ginekologicznych.

W jakich dolegliwościach homeopatyczna magnesia carbonica może nas wspomóc?

Jest ona często pomocna u osób, które rozwijają zaburzenia pokarmowe w efekcie nietolerancji mleka i przetworów mlecznych. Dotyczy to zarówno dorosłych, jak i małych dzieci oraz niemowląt. Warto o nim pomyśleć w takich przypadkach, jak:

• zaburzenia dyspeptyczne – do których należą najczęściej nadkwaśność i zgaga z pieczeniem w przełyku. Mogą pojawić się również odbijania o kwaśnym charakterze, pozostawiające nieprzyjemny, kwaśny posmak w ustach. Objawy te pojawiają się lub nasilają zazwyczaj po spożyciu mleka. Trawienie jest spowolnione i osoba taka ma wrażenie, jakby jedzenie „skwaśniało” w żołądku.
• wzdęcia brzucha – nieustępujące pod wpływem oddania gazów. Towarzyszy im silna bolesność, przelewanie w brzuchu, czasem zaparcie. Wzdęcia i gazy mogą pojawiać się w zasadzie po każdym posiłku, nawet po spożyciu niewielkiej ilości jedzenia i niezależnie od jego rodzaju.
• biegunki u niemowląt – szczególnie u tych, które nie tolerują mleka. Dotyczy to zarówno niemowląt karmionych mlekiem matki, jak i mlekiem modyfikowanym. Stolec u tych dzieci ma charakterystyczny wygląd. Przypomina on żabi skrzek, jest spieniony, ma zielonkawy kolor i przykry, kwaśny zapach. Czasem zdarza się, że biegunce towarzyszą wymioty lub ulewania po mleku.
• zaparcia u niemowląt – w tym przypadku także mamy do czynienia z charakterystycznym, lecz zupełnie innym obrazem stolca. Jest on obfity, o ciastowatej konsystencji, przypominający kit lub glinę. Zazwyczaj ma bardzo jasną lub nawet białawą barwę. Wygląda to tak, jakby mleko przeszło przez cały przewód pokarmowy kompletnie niestrawione i zostało wydalone prawie bez zmian. Stolec jest oddawany z dużym trudem i wysiłkiem. Zaparcia u dorosłych mogą się pojawiać nie tylko przy błędach dietetycznych, lecz również po silnym stresie oraz wskutek przewlekłego napięcia nerwowego.
• kolki niemowlęce – bóle kolkowe u niemowląt, które kończą się wydaleniem zielonego, kwaśnego stolca.

Homeopatyczna magnesia carbonica może nas wspomóc także w zaburzeniach neurologicznych, szczególnie takich jak:

• nerwobóle – przede wszystkim nerwoból nerwu twarzowego (szczególnie jeśli jest zlokalizowany po lewej stronie). Również w przypadku rwy barkowej, rwy kulszowej czy też bólów kręgosłupa promieniujących do głowy. Neuralgie są tu niezwykle gwałtowne i nagłe, przysparzające bardzo intensywnego bólu. Ból jest tak silny, że chory dosłownie nie może usiedzieć w jednym miejscu i musi cały czas się ruszać. Ruch przynosi złagodzenie objawów.
• bóle zębów – które dotyczą najczęściej korzeni zębów. Często bywa tak, że bolący ząb jest całkowicie zdrowy, a pomimo wszystko rozwijają się w jego okolicy niezwykle dotkliwe symptomy o charakterze nerwobóli. Bóle nasilają się w nocy. Są ostre, nagłe, strzelające i rwące wzdłuż przebiegu nerwu. Mogą pojawiać się w określonych sytuacjach, np. zawsze przy zmianie pogody lub np. u kobiet przed miesiączką lub w ciąży.

Jeśli chodzi o dolegliwości ginekologiczne, to homeopatyczna magnesia carbonica może przydać się w takich sytuacjach, jak:

• bolesne miesiączkowanie – podczas którego krwawienie jest dość skąpe w ciągu dnia, a nasila się w nocy. Miesiączka przynosi zwykle sporo bólu o charakterze skurczowym.
• dolegliwości przed miesiączką – w przypadku których kobieta przed każdą menstruacją jest bardzo podatna na wszelkie infekcje, jej odporność gwałtownie spada i najczęściej łapie przeziębienie, ma katar lub zapalenie gardła. Mogą boleć ją zęby, głowa lub mięśnie. Jest niezwykle osłabiona, zmęczona i ogólnie obolała.

Jak zadbać o yin i yang miesiączki?

Komu najbardziej przyda się homeopatyczna magnesia carbonica?

Jest ona często pomocna np. u dzieci, u których można zaobserwować ewidentne problemy z przybieraniem na wadze, zaburzenia pokarmowe i ogólne wychudzenie. Dzieci te mają kłopoty z trawieniem i składniki odżywcze z trudem się wchłaniają lub nie przyswajają się w ogóle. Dlatego dziecko nie rośnie, bardzo słabo się rozwija i wyraźnie mizernieje. Ma wiotkie mięśnie, mało siły i słabą witalność. Wygląda, jakby zapadło na poważną chorobę.

Co ciekawe, doświadczenia wielu homeopatów wskazują na to, że homeopatyczna magnesia carbonica jest dobrym wyborem u sierot lub dzieci z domów dziecka. Można zatem domniemywać, że problemy rozwojowe na płaszczyźnie fizycznej mogą być również rezultatem zaniedbania emocjonalnego i braku rodzicielskich uczuć. Wiadomo przecież, że do prawidłowego rozwoju potrzebne jest nie tylko jedzenie, lecz przede wszystkim matczyna opieka i miłość.

Homeopatyczna magnesia carbonica przydaje się również w dorosłym wieku. Częściej u kobiet, ze względu na to, że bywa pomocna w zaburzeniach związanych z miesiączką. Są to zwykle osoby słabe, wiotkie i wątłego zdrowia. Zazwyczaj blade i woskowate na twarzy, wyglądają na chore i zmęczone. Mają osłabioną siłę mięśniową, łatwo marzną, są nadwrażliwe przede wszystkim na dotyk, ale również na hałas i inne bodźce zewnętrzne. Często cierpią na bezsenność – rano są wyczerpane, w ciągu dnia senne, a w nocy nie mogą zasnąć i zregenerować sił. Reagują nadwrażliwie na zmiany pogody, a także na wszelkie zmiany hormonalne w organizmie. Dlatego kobiety źle znoszą każdą miesiączkę i fatalnie czują się w ciąży.

Z czasem niedobory się pogłębiają i osoba taka staje się coraz słabsza. Szybko się męczy, a przy najmniejszym wysiłku fizycznym od razu się poci. Mięśnie wiotczeją, pojawia się również tendencja do wypadania narządów.

Mleko bez laktozy – co warto o nim wiedzieć?

Homeopatyczna magnesia carbonica – cechy charakterystyczne

U osób, u których homeopatyczna magnesia carbonica może okazać się pomocna, występują charakterystyczne objawy i odczucia. Nie zawsze wszystkie z nich są obecne. Ich obecność zależy od rodzaju schorzenia, od wieku oraz od skłonności chorobowych. Do najważniejszych należą:

• kwaśny zapach wydzielin – dotyczy to głównie niemowląt i dzieci, które wyraźnie „kwaśno” pachną. Kwaskowato i cierpko pachnie ich pot, stolec oraz inne wydzieliny. Dorośli natomiast skarżą się na kwaśne odbijania, kwaśny posmak w ustach czy nadkwaśność żołądka.
• nietolerancja mleka – również dotyczy przede wszystkim dzieci. Dorośli jednak również mają często problemy z trawieniem mleka i produktów mlecznych, których nie przyswajają i które im nie służą.
• pogorszenie nocą – ten objaw związany jest głównie z bólem, który nasila się lub pojawia nocą i nie pozwala spać, dosłownie wyrzucając chorego z łóżka. Może to być np. neuralgia lub ból zębów.
• poprawa pod wpływem ruchu – także związana z bólem, który zazwyczaj jest tak intensywny i dotkliwy, że chory musi się nieustannie ruszać. Ruch nieco łagodzi dolegliwości bólowe, podczas gdy spoczynek i pozycja leżąca zdecydowanie pogarszają stan pacjenta. Jak tylko przestanie się on poruszać, ból staje się nie do zniesienia.
• nadwrażliwość na bodźce zewnętrzne – prawdopodobnie ze względu na ogólne osłabienie i niską witalność, osoba taka jest bardzo wrażliwa na wszelkie bodźce z otoczenia. Czuje się gorzej pod wpływem zimna, hałasu, dotyku, zimnego wiatru, zmian pogody i ogólnie zmian temperatury.
• sucha skóra i śluzówki – osoby te często skarżą się na nadmiernie suchą skórę i silnie wysuszone śluzówki. Na skórze mogą pojawiać się różne zmiany – suche, łuszczące się, przypominające łupież. Włosy i paznokcie mają zazwyczaj niezdrowy wygląd, są suche, łamliwe i bez połysku. Sucha skóra swędzi i piecze. Suchość dotycząca śluzówek może objawiać się w postaci np. suchego kaszlu, nieżytu nosa z brakiem wydzieliny, suchości oczu lub jamy ustnej.

Źródła:

1. Kent, J.T. (1905). Materia Medica. Pobrano z: https://www.materiamedica.info/en/materia-medica/james-tyler-kent/magnesia-carbonica
2. Boericke, W. (1999). Homœopathic Materia Medica. Pobrano z: http://homeoint.org/books/boericmm/m/mag-c.htm
3. Demarque, D., Jouanny, J., Poitevin, B., Saint-Jean, Y. (2006). Homeopatyczna materia medica. Warszawa: Wydawnictwo PZWL.