Spis treści
Skąd pochodzi i jak wygląda żyworódka pierzasta?
Kalanchoe pinnata, czyli żyworódka pierzasta, należy do rodziny gruboszowatych, najbardziej rozprzestrzenionych w Afryce, Azji, Australii i Ameryce Południowej. Sama żyworódka pochodzi z Madagaskaru, ale można ją spotkać również na wymienionych wyżej terenach. A jak wygląda żyworódka pierzasta? Posiada prostą, nierozgałęziającą się łodygę i pierzaste, owalne liście z charakterystyczną, ząbkowaną krawędzią. Może także zakwitać.
Nie bez przyczyny znajdziemy w internecie wiele pytań o to, jak wygląda żyworódka pierzasta. Wiąże się to z faktem, że jest podobna do odmiany Kalanchoe daigremontiana, która nie nadaje się do użytku wewnętrznego. Dokładne różnice w różnych odmianach żyworódki omówimy bardziej szczegółowo w dalszej części artykułu.
Żyworódka pierzasta – kwiat
Jeśli uprawia się ją w naszym klimacie środkowoeuropejskim, kwiaty żyworódki pierzastej pojawiają się zimową porą. Tworzą one tzw. wierzchotkę, czyli wyrastają na rozgałęziających się wierzchołkach. Mówiąc bardziej obrazowo, kwiat żyworódki pierzastej przypomina kształtem dzwonek zwisający z długiego pręcika. Ma kolor zielono-biały, podbiegły purpurą. Po przekwitnięciu kwiatostan najlepiej usunąć.
Żyworódka pierzasta – uprawa
Uroda i wiecznie zielony kolor sukulentów sprawiają, że są one popularnymi roślinami pokojowymi. Na naszych parapetach, oprócz kaktusów czy aloesu, coraz częściej pojawia się także żyworódka pierzasta. Płyn znajdujący się w jej grubych, mięsistych liściach jest bogaty w cenne witaminy i składniki mineralne. Dlatego warto wykorzystać tę roślinę nie tylko do celów ozdobnych. Zwłaszcza że łodyga może osiągać sporo ponad metr wysokości, a kiedy zaczyna się rozrastać, roślina nie wygląda już tak atrakcyjnie.
Najlepiej rozmnożyć ją wcześniej przez rozmnóżki, które znajdziemy między ząbkami na liściach, gdy te odpadną od łodygi. Żyworódka pierzasta lubi lekką, przepuszczalną ziemię, umiarkowane podlewanie i słońce. Latem można wynieść ją na balkon, ale zimą lepiej przestawić na parapet, ponieważ chłody jej zaszkodzą. Zbyt ciężka, gliniasta ziemia i częste podlewanie spowoduje gnicie rośliny.
Żyworódka pierzasta – gdzie kupić?
Zarówno w dobrze zaopatrzonych kwiaciarniach, jak i marketach z wyposażeniem do domu i ogrodu często pojawiają się różne sukulenty, w tym żyworódka pierzasta. Sadzonki zamówimy też przez internet. Uprawa tej rośliny nie jest skomplikowana, więc możemy śmiało hodować ją w doniczce. Upiększy nasz parapet, a w razie potrzeby możemy w łatwy sposób pozyskać cenny płyn z jej liści.
Jeśli interesują nas wyłącznie zdrowotne właściwości żyworódki pierzastej, w sklepach zielarskich i ze zdrową żywnością bez problemu znajdziemy soki i preparaty z tej rośliny, do użytku zewnętrznego, jaki i wewnętrznego. Dlaczego warto po nie sięgać? O tym w kolejnych akapitach.
Żyworódka pierzasta – właściwości
Sok z żyworódki pierzastej jest ceniony głównie ze względu na działanie przeciwbakteryjne, przeciwgrzybicze, przeciwzapalne i ogólnie wzmacniające organizm. Dzieje się tak ze względu na bogactwo mikro- i makroelementów, które posiada żyworódka pierzasta. Właściwości lecznicze tej rośliny determinuje duża zawartość cynku, miedzi, potasu, krzemu, żelaza, glinu, a także boru, selenu i manganu.
Niezwykle cennym składnikiem jest także witamina C, którą powszechnie wykorzystuje się w lecznictwie i kosmetyce. Jest nieoceniona w profilaktyce starzenia się skóry, a także w zapobieganiu przeziębieniom oraz innym infekcjom.
Żyworódka pierzasta – zastosowanie
Prozdrowotne preparaty z żyworódki pierzastej najczęściej mają postać maści do użytku zewnętrznego, a także płynów i soków, które przyjmuje się doustnie. Rzadziej dostaniemy gotową nalewkę z żyworódki, ale nic nie stoi na przeszkodzie, aby przygotować ją samodzielnie.
Maści z żyworódki pierzastej stosuje się w leczeniu egzem, liszajów, a także trądziku. Na problemy skórne będzie pomocny także płyn z żyworódki. Wykorzystamy go również jako tonik lub płukankę do włosów. Z kolei soki i nalewki przydadzą się w walce z przeziębieniem, anginą oraz innymi chorobami górnych dróg oddechowych. Płyn z żyworódki pierzastej jest doskonałym remedium na stany zapalne w obrębie jamy ustnej: łagodzi krwawienie dziąseł, przyspiesza gojenie aft.
Żyworódka pierzasta na zatoki
Niewiele osób wie, jakie oddziaływanie ma żyworódka na zatoki oraz katar. Dzięki antybakteryjnym i wirusobójczym właściwościom roślina pomaga złagodzić rozwijające się infekcje i skrócić czas ich trwania. Aby wspomóc leczenie, płyn z liści żyworódki można wkraplać bezpośrednio do nosa lub dodać go do naparów czy inhalacji, np. z użyciem olejków eterycznych (eukaliptusowego lub sosnowego).
Żyworódka pierzasta na trądzik
Zawarte w roślinie substancje, zwłaszcza cynk, miedź, mangan i krzem, pomagają zwalczać objawy i przyczyny trądziku. Jej antyseptyczne działanie zapobiega powstawaniu oraz rozprzestrzenianiu się wykwitów skórnych, łagodzi stany zapalne, reguluje produkcję sebum, a także delikatnie ściąga. Właściwości grzybobójcze przeciwdziałają nadkażeniom grzybicznym. Na aktywne zmiany trądzikowe można stosować maść z żyworódki. Z kolei płyn z tej rośliny znajduje zastosowanie jako tonik do pielęgnacji cery mieszanej i łojotokowej.
Żyworódka pierzasta na włosy
Żyworódka podziała oczyszczająco także na skórę głowy oraz włosy. Sprawdza się zwłaszcza w przypadku problemów z łupieżem oraz nadmiernym przetłuszczaniem. Zawarte w roślinie substancje wpływają normalizująco i łagodząco na skórę. Sprawiają także, że włosy stają się bardziej puszyste. W tym celu stosujemy płukankę lub płyn z żyworódki, nie sięgajmy jednak po niego częściej niż raz w tygodniu, ponieważ może przesuszyć skórę i włosy.
Żyworódka pierzasta – przepisy
Płyn z żyworódki pierzastej, nawet tej uprawianej na parapecie, z powodzeniem możemy wykorzystywać w różnego rodzaju maściach, płukankach i naparach, które przygotujemy samodzielnie.
Już samo żucie miąższu z rośliny pomoże uporać się z dolegliwościami w obrębie jamy ustnej, takimi jak afty, stany zapalne dziąseł czy ból gardła. Żyworódka ma lekkie działanie znieczulające, dzięki czemu łagodzi ból, ale także przyspiesza gojenie.
Jeśli natomiast chcemy zastosować ją na włosy, należy dodać dwie łyżki soku do szamponu lub przygotować płukankę z dodatkiem wody. Poniżej podajemy dokładniejsze przepisy na wykorzystanie żyworódki w domowej apteczce.
Jak przygotować nalewkę z żyworódki pierzastej?
Nalewka z żyworódki pierzastej przyda się zwłaszcza w okresie jesienno-zimowym, gdy jesteśmy szczególnie narażeni na przeziębienie, grypę czy ból gardła. Domowe lekarstwo sporządzimy ze spirytusu lub 40-procentowej wódki. Do alkoholu dodajemy posiekane liście oraz łodygę żyworódki.Nalewkę należy szczelnie zamknąć, schować w chłodnym, ciemnym miejscu i odczekać co najmniej 2 tygodnie. Potem można ją przecedzić i przelać do butelki.
Nalewka z żyworódki pierzastej może być stosowana codziennie, przez całą jesień i zimę. Wystarczy łyżka preparatu wieczorem, aby wzmocnić naszą odporność na infekcje.
Żyworódka pierzasta – krem
Z żyworódki przygotujemy krem dla cery mieszanej i tłustej lub maść na trądzik, egzemę czy trudno gojące się rany. W pierwszym przypadku będziemy potrzebować kremowej bazy, którą można kupić w aptece lub drogerii. Wystarczy dodać do niej pół łyżeczki płynu lub soku z żyworódki. Preparat najlepiej przechowywać w lodówce i szybko zużyć. Krem z żyworódki ma delikatne działanie rozjaśniające, więc można stosować go w przypadku przebarwień czy blizn.
Z kolei bazą do maści z żyworódki może być olej kokosowy, masło shea lub karite. Sprawdzi się także olejek z wiesiołka lub nagietkowy, który wspomoże działanie żyworódki pierzastej.
Do takiej bazy dodajemy płyn z rośliny lub blendujemy ją z liśćmi żyworódki. Mazidło również przechowujemy w chłodnym miejscu. Stosujemy w przypadku egzemy, liszajów i trudno gojących się ran.
Poznaj odmiany rośliny żyworódki
Wiemy już, jak wygląda żyworódka pierzasta, warto więc nauczyć się odróżniać ją od mniej popularnej siostry, jaką jest Kalanchoe daigremontiana. Ta druga ma grubsze i ciemniejsze liście o trójkątnym kształcie, podczas gdy liście pinnaty przypominają raczej owal. Najbardziej charakterystyczną cechą są rozmnóżki, znajdujące się między ząbkami obu roślin. Daigremontiana ma je przez cały czas, a pinnata wypuszcza je dopiero wtedy, gdy liście opadną.
Co ważne, w Polsce popularne są również inne żyworódki, takie jak blossfeldiana lub tubiflora, które są roślinami wyłącznie dekoracyjnymi i nie należy ich spożywać. Pomylenie ich ze sobą jest jednak niemożliwe, ponieważ istnieją bardzo duże różnice między nimi a żyworódką pierzastą. Zdjęcia obu roślin powinny być w tym pomocne. Kalanchoe blossfeldiana ma drobne kwiaty tworzące baldachy, a Kalanchoe tubiflora – długie, wąskie liście.
wyimek:
Jeśli masz obawy i wątpliwości dotyczące rośliny, którą uprawiasz w doniczce, ale chcesz skorzystać z właściwości leczniczych żyworódki pierzastej, lepiej zdecyduj się na gotowe preparaty, maści i soki.
Przeciwwskazania do stosowania soku i nalewki z żyworódki
Podobnie jak każda inna roślina, żyworódka może wywoływać u niektórych osób reakcje alergiczne. Dlatego trzeba zachować ostrożność przy pierwszym zastosowaniu któregokolwiek z preparatów. Ze względu na to, że znaczną część nalewki z żyworódki stanowi mocny alkohol, nie powinno się podawać jej dzieciom, kobietom w ciąży oraz karmiącym piersią. Produktów z żyworódki powinny unikać osoby z podwyższonym poziomem potasu we krwi.
