Spis treści
Żyworódka – cechy charakterystyczne
Istnieje około 165 odmian żyworódki (Kalanchoe). Jest to sukulent, który naturalnie występuje w południowej Azji i Afryce. W liściach gromadzi zapasy wody i różnego rodzaju substancje, które pozwalają mu przetrwać niekorzystny czas pory suchej.
Charakterystyczną cechą, której żyworódka zawdzięcza swoją nazwę, są jej liście zakończone małymi, błyskawicznie ukorzeniającymi się pędami. Ze względu na swój ciekawy wygląd i łatwość w uprawie pewne gatunki żyworódki przyjęły się jako domowe rośliny ozdobne. Niektóre z nich wykazują również właściwości lecznicze i są chętnie wykorzystywane w medycynie naturalnej.
Żyworódka – gatunki, które warto znać
Popularne odmiany żyworódki, chętnie uprawiane w domu:
Żyworódka pierzasta (Kalanchoe pinnata) to dobra roślina dla początkujących ze względu na swoje małe wymagania i ładny wygląd. Trzymana w dobrych warunkach w okresie zimowym wypuszcza zielonkawo-purpurowe kwiaty. Łatwo się ją rozmnaża, a soczyste liście wykazują działanie grzybobójcze i bakteriobójcze. Nie lubi nadmiaru wody. Warto stawiać ją w dobrze oświetlonych miejscach, a kiedy zrobi się ciepło – wynieść na balkon. Żyworódka pierzasta jest bezpieczna także dla zwierząt domowych.
Żyworódka wąskolistna (Kalanchoe tubiflora)to odmiana o ciekawych liściach przypominających pręciki zakończone tzw. rozmnóżkami, czyli małymi listeczkami, z których można stworzyć nowe sadzonki. Lubi słoneczne stanowiska i umiarkowane podlewanie – to ciekawa, łatwa w uprawie roślina. Ale uwaga! Nie zaleca się spożywania żadnej z jej części!
Żyworódka daigremonta (Kalanchoe daigremontiana) to odmiana żyworódki pochodząca z Madagaskaru. Ma piękne, trójkątne i mięsiste liście, nieco przypominające wyglądem aloes. Podobnie jak „siostry” jest mało wymagająca, wykazuje się dużą żywotnością. Należy jednak na nią uważać, gdyż wszystkie jej części są trujące! Przez to nie nadaje się do domów, w których mieszkają zwierzęta, gdyż przypadkowe jej spożycie może prowadzić do problemów zdrowotnych.
Żyworódka – rodzaje, właściwości i zastosowanie
Spośród opisanych powyżej najpopularniejszych gatunków żyworódek tylko jedna – żyworódka pierzasta (Kalanchoe pinnata) – nadaje się do celów leczniczych. Pozostałe mogą pełnić w naszych domach jedynie funkcję ozdobną.
Dlaczego żyworódka pierzasta jest tak wyjątkowa? Zgodnie z tradycyjną medycyną przypisuje się jej właściwości przeciwbólowe, przeciwgorączkowe, a także łagodzące choroby układu rozrodczego i dróg oddechowych. Co na to współczesna nauka? W trakcie badań ustalono, że roślina ta zawiera substancje, takie jak: glikozydy z grupy bufadienolidów, związki triterpenowe, steroidowe i polifenolowe. Działanie tych substancji nie jest aż tak spektakularne, jak zakładali dawni medycy z Ameryki Południowej.
Okazało się jednak, że preparaty z żyworódki mają korzystne działanie na skórę i błony śluzowe. Pomagają uporać się m.in. z takimi dolegliwościami, jak:
- infekcje błon śluzowych
- zmiany trądzikowe
- egzema
- oparzenia
- odleżyny
- trudno gojące się rany
- ukąszenia owadów
Żyworódka pierzasta – jak przygotować leczniczą miksturę
Preparat z żyworódką można przygotować w domu, siekając drobno jej liście i ucierając z tłustą substancją bazową – np. wazeliną lub masłem shea. Powstałą w ten sposób maść należy nakładać bezpośrednio na dotknięte zmianami miejsca. Jednak należy pamiętać, że tak przygotowana maść DIY nie jest w żaden sposób zabezpieczona przed psuciem się, dlatego należy pamiętać o przechowywaniu jej w lodówce i zużyciu maksymalnie w ciągu tygodnia.
Jeśli wolisz oszczędzić swoją ozdobną roślinę, duży wybór gotowych preparatów z żyworódki znajdziesz w aptece. To m.in. soki, żele, maści, a także pudry i zasypki zawierające wyciągi z żyworódki. Korzystanie z nich to wygodne i bezpieczne rozwiązanie.
