Spis treści
Miód faceliowy – jak się go pozyskuje?
Miód faceliowy pozyskuje się z kwiatów facelii błękitnej (łac. Phacelia tanacetifolia Benth). To jednoroczna roślina zielna o bajecznym zapachu, blisko spokrewniona z niezapominajkami. Ojczyzną facelii błękitnej są suche i skaliste zbocza w Kalifornii, Arizonie i Meksyku. W Polsce roślina porasta pola i jest uważana za… chwast, a przez to niedoceniana.
Tymczasem jej błękitnawo-fioletowe lub jasnobłękitne kwiaty są niezwykle bogate w nektar. Zapewne dlatego pszczelarze określają facelię „królową roślin miododajnych”. Jedna roślina ma ok. 5 tys. kwiatów. Z 1 hektara facelii można pozyskać nawet 1200 kg miodu.
Miód faceliowy – smak i zapach
Miód wytwarzany z kwiatów facelii należy do tzw. miodów nektarowych i ma:
- barwę jasnokremową z lekkim odcieniem zieleni
- delikatny aromat
- przyjemny smak z lekką cytrusową nutą
Świeży miód faceliowy ma płynną konsystencję. Zawiera więcej fruktozy niż glukozy, dlatego krystalizuje się powoli w drobne kryształki. Skrystalizowany miód faceliowy ma niemal białą barwę i kremową konsystencję [2].
Co to jest miód nektarowy?
Miód nektarowy pozyskuje się z nektaru. To gęsty sok roślinny składający się głównie z wody i cukrów (fruktozy i glukozy), wydzielany przez tzw. nektarniki. Są to gruczoły roślinne zlokalizowane w kwiecie. Pszczoły robotnice zbierają jednorazowo 40–50 mg nektaru kwiatowego i transportują go do ula. Tutaj przekształcają nektar w miód.
Ziołomiody – jakie właściwości ma ziołomiód? Poznaj 5 najpopularniejszych rodzajów ziołomiodów
Miód faceliowy – wartości odżywcze
Miód faceliowy jest skarbnicą minerałów oraz witamin. Zawiera:
- fruktozę i glukozę
- białka
- enzymy, w tym bakteriobójczą inwertazę
- witaminę C i witaminy z grupy B
- olejki eteryczne
- kwasy organiczne, w tym jabłkowy i mlekowy
- składniki mineralne: potas, żelazo, wapń, sód, mangan, fosfor, kobalt, miedź
Miód faceliowy – właściwości
Podobnie jak inne rodzaje miodu, ten pozyskiwany z facelii działa rozgrzewająco, przeciwzapalnie, wykrztuśnie i uspokajająco, a także przeciwbakteryjnie. Miód faceliowy ma jednak niższą aktywność antybiotyczną w porównaniu do miodu manuka, spadziowego czy gryczanego [1].
Prócz tego miód faceliowy ma też inne właściwości lecznicze:
- wspomaga układ odpornościowy
- obniża ciśnienie tętnicze krwi
- wzmacnia organizm po ciężkiej pracy fizycznej lub wysiłku intelektualnym, poprawia nastrój, łagodzi objawy stresu
- pomaga przy zapaleniu górnych dróg oddechowych oraz leczeniu astmy oskrzelowej
- wspomaga serce i układ krążenia
Miód faceliowy poleca się osobom cierpiącym na zaparcia, zapalenie żołądka i wrzody. Korzystnie wpływa na wątrobę. Miód faceliowy hamuje szkodliwe działanie nadmiaru mocnej kawy, herbaty, papierosów oraz alkoholu na organizm.
Jak stosować miód faceliowy?
Miodem faceliowym można zastąpić cukier w napojach, domowych deserach lub wypiekach. Ze względu na lekko cytrynowy smak pasuje do herbaty. Warto przy tym pamiętać, że miód (nie tylko) faceliowy w temperaturze powyżej 45 stopni traci właściwości. Dlatego najlepiej dodawać go do schłodzonego napoju.
Miód faceliowy jako kosmetyk
Miód faceliowy nałożony na suche usta odżywia, chroni i regeneruje. Sprawdza się także jako składnik peelingów na spierzchniętą skórę dłoni i stóp.
Propolis – czym jest kit pszczeli?
Jak przechowywać miód faceliowy?
Miód faceliowy zachowuje świeżość nawet kilkanaście miesięcy, o ile przechowuje się go w odpowiednich warunkach. Najlepiej umieścić go w szczelnym opakowaniu (np. zakręcanym słoiku) i trzymać w suchym i ciemnym miejscu. Miód łatwo bowiem chłonie wilgoć i zapachy.
Miód faceliowy – przeciwwskazania
Nie wszyscy mogą się cieszyć smakiem miodu faceliowego. Ostrożnie powinny do niego podchodzić:
- osoby cierpiące na hiperinsulinemię, insulinooporność oraz cukrzycę, zwłaszcza gdy nie jest ona uregulowana
- alergicy uczuleni na pyłki roślin
- kobiety w ciąży ze względu na niebezpieczeństwo zakażenia bakteryjnego
Miodu faceliowego lepiej nie podawać dzieciom do 1. roku życia ze względu na ryzyko zakażenia Clostridium botulinum. Akurat ten rodzaj miodu uważa się jednak za jeden z najbezpieczniejszych. W porównaniu z innymi gatunkami miodu zawiera stosunkowo niewiele bakterii, drożdży i pleśni [2].
Źródła:
- Kędzia, B., Hołderna-Kędzia, E., Dutkowiak, A. (2014). Aktywność antybiotyczna krajowych miodów odmianowych. Postępy Fitoterapii, 2, 67–70. http://www.postepyfitoterapii.pl/wp-content/uploads/2014/11/pf_2014_067-070.pdf
- Śliwińska, A., Bazylak, G. (2011). Wstępna ocena jakości miodów pszczelich na podstawie wybranych parametrów fizykochemicznych i mikrobiologicznych. Bromatologia i Chemia Toksykologiczna, XLIV(3), 784–791. https://www.ptfarm.pl/wydawnictwa/czasopisma/bromatologia-i-chemia-toksykologiczna/117/-/14047
