Prawidłowy wzrost i rozwój dziecka wymaga dostarczenia odpowiedniej ilości składników pokarmowych, czyli białka, tłuszczów i węglowodanów, a także składników mineralnych i witamin. Te ostatnie są niezbędne dla rosnącego organizmu niczym tlen. Umożliwiają wiele procesów zachodzących w organizmie, w tym wzrostu, i regulują je. Takie zadanie pełni, np. witamina D – jedna z najważniejszych witamin dla dzieci.
Spis treści
Rola witaminy D w organizmie dziecka
Witamina D jest odpowiedzialna za utrzymanie homeostazy, czyli wewnętrznej równowagi organizmu. Homeostaza umożliwia sprawne funkcjonowanie wszystkich narządów i organów, a dodatkowo:
- utrzymuje właściwe stężenie wapnia we krwi, zwiększa wchłanianie wapnia i fosforu w jelitach, hamując jednocześnie ich nadmierne wydalanie
- wpływa na stan kości i zębów
- wspomaga pracę jelit
- wzmacnia układ odpornościowy, zwiększając ilość cytokin przeciwzapalnych, które są niezbędne do zwalczania choroby. Dzięki temu prawidłowy poziom witaminy D w organizmie pomaga zmniejszyć ryzyko infekcji wirusowych
- usprawnia funkcjonowanie układu nerkowego i słuchu dziecka
- dba o serce
- zapobiega zaburzeniom pracy mięśni
- łagodzi stany zapalne skóry
- zapobiega cukrzycy typu 1 i 2
Witamina D a rozwój dzieci i niemowląt
Śmiało można powiedzieć, ze witamina D towarzyszy nam od urodzenia. Jest bowiem podawana noworodkom już w pierwszej dobie życia, w czasie pobytu w szpitalu. Ma to duże znaczenie w przypadku niemowląt karmionych piersią. Witamina D w niewielkiej ilości przenika bowiem do pokarmu kobiecego. Dlatego suplementacja przez matkę nie rozwiązuje problemu. Niemowlętom karmionym piersią lub mlekiem modyfikowanym przez pierwsze 6 miesięcy życia powinna być podawana witamina D.
Półroczne niemowlęta rozwijają się intensywnie i rosną, a ich zapotrzebowanie na składniki pokarmowe, w tym na witaminę D, wzrasta. W tej grupie dzieci także często zdarzają się niedobory witaminy. Dlatego należy ją suplementować aż do ukończenia 12. miesiąca życia.
Roczne dzieci mają nawet sześciokrotnie większe zapotrzebowanie na witaminę D w przeliczeniu na kilogram masy ciała niż osoby dorosłe. Spożycie witaminy D z dietą nie jest jednak wystarczające, stąd konieczność suplementacji po konsultacji z lekarzem.
Dzieci w wieku 1-10 lat nie muszą już przyjmować dodatkowych dawek witaminy D, o ile często przebywają na powietrzu. Synteza skórna witaminy D3 zachodząca pod wpływem promieniowania słonecznego zapewnia odpowiednią dawkę witaminy D3. Jesienią i zimą, gdy promieniowanie ultrafioletowe jest niewystarczające, obserwuje się jednak niski poziom witaminy D.
Objawy braku witaminy D3 u niemowląt
Objawy niedoboru witaminy D u niemowlaków obserwuje się bardzo wcześnie. Niepokój powinny wzbudzić:
- krzywica – najpoważniejszy skutek niedoborów witaminy D. Kości stają się miękkie i wykrzywione, może powstawać tzw. różaniec krzywiczy, czyli zgrubienia w okolicy żeber. Dziecko ma krzywe nóżki, guzy na czole, a ciemiączko zarasta wolniej
- koślawość kolan u niemowląt rozpoczynających chodzenie
- opóźnienie ząbkowania i wyrzynanie zębów z próchnicą
- spowolniony wzrost
- słabość mięśni (tzw. żabi brzuszek: gdy dziecko leży, brzuszek rozlewa się na boki)
- nadmierne pocenie główki
- drganie rączek
- bóle brzuszka i dolegliwości żołądkowe
- możliwe zaparcia
- nerwowość, płaczliwość i kłopoty ze snem
- spadek odporności, częste przeziębienia i infekcje.
Objawy niedoboru witaminy D3 u dzieci
U starszych dzieci skutki niedoboru witaminy D3 w organizmie obserwuje się przede wszystkim na podstawie zachowania. Dziecko jest apatyczne i osowiałe. Nie chce się bawić. Skarży się na bóle głowy i bóle kości. Pojawia się ogólne osłabienie, problemy z koncentracją i trudności w skupieniu uwagi.
Niedobór witaminy D może też spowodować większe ubytki w zębach mlecznych, choroby przyzębia oraz próchnicę zębów w starszym wieku. Skutkiem niedoborów witaminy D w organizmie dziecka mogą być też choroby autoimmunologiczne, choroby układu kostnego i bóle mięśni.
Niedobór witaminy D u dzieci może przyczyniać się do występowania chorób przewlekłych, w tym chorób serca w dorosłym wieku. Niedobory witaminy D u dzieci zwiększają też ryzyko rozwoju nowotworów.
Co powoduje brak witaminy D3 u dzieci i niemowląt?
Witamina D w największym stopniu powstaje w skórze pod wpływem działania promieni słonecznych. Stąd w Polsce kłopoty z zapewnieniem jej odpowiedniej ilości przez cały rok i dość powszechne niedobory witaminy D u dzieci. Ich przyczyną są przede wszystkim:
- niewystarczająca ekspozycja na słońce, zwłaszcza w miesiącach zimowych
- codzienna dieta dzieci uboga w produkty zawierające witaminę D, takie jak ryby czy wyroby mleczarskie
- choroby nerek lub wątroby
- niektóre leki
Dlatego, zwłaszcza w okresie jesienno-zimowym (od października do maja) należy uzupełniać niedobory witaminy D, sięgając po suplementy.
Ile witaminy D3 dla dzieci?
Witamina D nie działa od razu po podaniu. Potrzeba czasu, by była przyswojona, przekształcona i wykorzystana w organizmie. Dlatego ważne jest pamiętanie o podawaniu dziecku codziennej dawki witaminy D w ilościach dostosowanych do wieku i masy ciała. Zgodnie z wytycznymi z 2018 roku zaleca się podawanie dawek profilaktycznych:
- wcześniakom urodzonym przed 32 tygodniem ciąży – 800 UI na dobę
- wcześniakom urodzonym między 32 a 36 tygodniem ciąży – 400 UI na dobę
- noworodkom urodzonym o czasie i niemowlętom do 6. miesiąca życia niezależnie od sposobu karmienia – 400 UI na dobę
- niemowlętom po 6. miesiącu życia zależnie od sposobu karmienia – 400-600 UI na dobę
- zdrowym dzieciom od 1 do 10 roku życia od października do maja, jeśli w miesiącach letnich jest właściwa ekspozycja na promieniowanie słoneczne – 600-1000 UI na dobę
- dzieciom od 1 do 10 roku życia przez cały rok, gdy brakuje odpowiedniej ekspozycji na promieniowanie słoneczne w miesiącach letnich – 600-1000 UI na dobę
- otyłym dzieciom od 1 do 10 roku życia – 1600-4000 UI na dobę w zależności od stopnia otyłości
- zdrowym dzieciom powyżej 10 roku życia od października do maja, jeśli w miesiącach letnich jest właściwa ekspozycja na promieniowanie słoneczne – 800-2000 UI na dobę
- dzieciom powyżej 10 roku życia przez cały rok, gdy w miesiącach letnich brakuje właściwej ekspozycji na promieniowanie słoneczne – 800-2000 UI na dobę
- otyłym dzieciom powyżej 10 roku życia – 1600-4000 UI na dobę w zależności od stopnia otyłości
Źródła witaminy D3 – dawkowanie
Szacuje się, że w Polsce jedynie 10 proc. niemowląt i dzieci przyjmuje wystarczającą dawkę witaminy D. A skoro tak, to pozostałe są zagrożone niedoborami. Skąd wiadomo, że dziecku brakuje witaminy D? Najpierw trzeba zrobić badania stężenia witaminy D w surowicy krwi, aby określić, jak głęboki jest niedobór. Od tego zależy, jaką dawkę należy podawać dziecku – ustala to lekarz.
Specjalista zaleci podawanie dawek leczniczych witaminy D zależnych od wieku i masy ciała. Po 3 miesiącach suplementacji trzeba powtórzyć badanie stężenia witaminy D we krwi. Jeśli wartości osiągnęły poziom 30-50 ng/ml, należy zastąpić dawkę leczniczą dawką profilaktyczną witaminy D.
Przy ciężkim niedoborze (poziom witaminy D w surowicy krwi 0-10 ng/ml) zaleca się podawanie:
- niemowlakom do 12 miesiąca życia – 2000 UI na dobę
- dzieciom od 1 do 10 roku życia – 3000-6000 ng/ml
- dzieciom powyżej 10 roku życia – 5000 ng/ml
Przy znacznym niedoborze (stężenie witaminy D we krwi 10-20 ng/ml):
- zwiększyć dotychczas stosowaną dawkę witaminy D o 100 proc.
- jeśli witamina D nie była zażywana, zaleca się podawanie maksymalnych dawek profilaktycznych dostosowanych do wieku przez cały rok
Przy poziomie umiarkowanym (stężenie witaminy D we krwi 20-30 ng/ml):
- zwiększyć dotychczas stosowaną dawkę o 50 proc.
- jeśli witamina D nie była zażywana, zaleca się podawanie dawek profilaktycznych dostosowanych do wieku przez cały rok
Witamina D – jaki preparat wybrać?
W aptekach znajdziemy różne preparaty zawierające witaminę D. Które wybrać? Najlepsze są te, które można łatwo podać, np. w postaci kropli, aerozolu lub kapsułek twist-off (aplikacja wprost do ust dziecka). Preparaty zawierające witaminę D najlepiej podawać w trakcie posiłku zawierającego tłuszcze, by witamina łatwiej się przyswoiła.
Nadmiar witaminy D
Witamina D jest rozpuszczalna w tłuszczach. Może być więc magazynowana w narządach i tkance tłuszczowej, a jej przekształcanie trwa kilka godzin. Dlatego stosowana w nadmiernych dawkach może prowadzić do zatrucia organizmu. Przedawkowanie witaminy D powoduje hiperwitaminozę, której objawem są:
- brak łaknienia
- zmęczenie
- bóle głowy i brzucha
- biegunka u dorosłych
- zaparcia u dzieci
- odkładanie złogów wapnia w narządach
- zaburzenia rytmu serca
Przedawkowanie witaminy D zdarza się rzadko, ale warto trzymać rękę na pulsie i przeprowadzać regularne badania. Zazwyczaj wychodzi w nich, że dziecko tej witaminy ma za mało, więc pod kontrolą lekarza uzupełniajmy jej braki.
Literatura:
Rusińska, A., Płudowski, P., Walczak, M., Borszewska-Kornacka, M.K., Bossowski, A., Chlebna-Sokół, D., i in. (2018). Zasady suplementacji i leczenia witaminą D – nowelizacja 2018. Postępy Neonatologii, 24(1): 1-24. http://mavipuro.pl/jourarch/PN2018001.pdf