Strona główna Zdrowie Kwiat nagietka – nasiona, płatki, uprawa i siew

Kwiat nagietka – nasiona, płatki, uprawa i siew

autor: Portal NoZ Data publikacji: Data aktualizacji:
Data publikacji: Data aktualizacji:

Nagietek lekarski (Calendula officinalis) jest uprawiany w ogrodach ze względu na duże walory dekoracyjne i długie kwitnienie. Wiele osób pasjonujących się ziołolecznictwem wykorzystuje kwiaty nagietka z korzyścią dla zdrowia i urody. Na co pomagają? Jak uprawiać nagietek?

Strona główna Zdrowie Kwiat nagietka – nasiona, płatki, uprawa i siew

Kwiat nagietka – jakie ma zastosowanie?

Surowcem leczniczym jest kwiat nagietka (tj. pojedynczo wyrywane płatki i rozkruszony środek) oraz cały kwiatostan – koszyczek. Zawiera dużo flawonoidów, karotenoidów, saponin, steroli, kwasów organicznych, witaminę C i olejek eteryczny. Nagietek stosuje się zarówno zewnętrznie (maści, okłady), jak i wewnętrznie (napary), chociaż pierwsze zastosowanie jest powszechniejsze. Spektrum zastosowania Calendula officinalis:

  • Pomaga na stany zapalne skóry.
  • Przyspiesza gojenie się ran; nagietek stosuje się m.in. na stłuczenia, odmrożenia i obrzęki.
  • Naparem z kwiatów nagietka warto przemywać cerę trądzikową.
  • Ma działanie grzybobójcze i właściwości przeciwwirusowe.
  • Działa ochronnie na błony śluzowe przewodu pokarmowego.
  • Pobudza działanie wątroby, zwiększając produkcję żółci.
  • Działa moczopędnie i usprawnia usuwanie z organizmu toksycznych produktów przemiany materii.
  • Wzmacnia odporność psychiczną organizmu.
  • Napary z nagietka nadają się do płukania jamy ustnej i gardła przy stanach zapalnych.
  • Wpływa pozytywnie na funkcjonowanie układu pokarmowego.
  • Obniża stężenie cholesterolu we krwi.
  • Zmniejsza bóle menstruacyjne.

Kiedy zbierać nagietek?

Kwiat na cele lecznicze pozyskuje się w pełni kwitnienia. Nagietek powinien być zbierany na bieżąco, w miarę dojrzewania kwiatów, przy bezchmurnej i bezdeszczowej pogodzie. Surowiec zielarski pozyskuje się od późnej wiosny do jesieni.

Płatki nagietka – jak je suszyć?

Płatki nagietka to w rzeczywistości kwiaty języczkowe. Każdy płatek jest pojedynczym kwiatem, w środku natomiast znajdują się kwiaty rurkowe o nieco innej budowie. Wszystkie kwiaty języczkowe i rurkowe tworzą kwiatostan typu koszyczek. To „wrażliwy” surowiec zielarski, który najlepiej suszyć naturalnie, w miejscu ciepłym, przewiewnym i suchym. Nie może być narażony na bezpośrednie nasłonecznienie. Często proces jest przeprowadzany na strychu lub w budynkach gospodarczych. Płatki nagietka można suszyć również w suszarniach, ale w stosunkowo niskiej temperaturze (do 30°C).

W ziołolecznictwie stosuje się nie tylko nagietek suszony, lecz także świeży. Najczęściej wybierana jest forma naparów – 1 łyżkę płatków należy umieścić w szklance, zalać wrzątkiem, przykryć i odstawić do wystygnięcia. Później napar warto pić „na raty”, np. szklankę dziennie podzieloną na trzy porcje. Napar nadaje się także do stosowania zewnętrznego.

Nasiona nagietka

Nasiona nagietka łatwo można dostać w sklepach ogrodniczych. W ofercie jest wiele odmian, różniących się nieco barwą, wyglądem kwiatów i wysokością. W opakowaniu o wadze 1 grama mieści się średnio 100–150 nasion. Rozbieżność jest duża, ma to jednak uzasadnienie. Nasiona to rozłupki, które mogą przybierać różnorodny kształt i wielkość. Najczęściej są łukowato wygięte. Przybierają barwę brązową, szarą lub żółtawą.

Jak uprawiać nagietek?

Nagietek lekarski to roślina łatwa w uprawie, którą z powodzeniem można polecić początkującym ogrodnikom. Chociaż jest rośliną jednoroczną, często rozmnaża się z samosiewu. Dlatego raz posiadana w ogrodzie (lub posadzona – w przypadku produkcji rozsady) może być jego ozdobą przez wiele lat.

Pod uprawę należy wybierać miejsca słoneczne, wtedy nagietek obficie kwitnie. W czasie susz zaleca się go regularnie podlewać. Na żyznych glebach nie wymaga nawożenia; na słabych, piaszczystych warto wiosną zastosować jedną dawkę nawozu, np. obornika granulowanego.

Nagietek lekarski jest mało podatny na choroby i szkodniki, ale wykluczyć ich nie można. Czasem problemem są mszyce, które żerują głównie na spodniej stronie liści i na kwiatach. Wysysają sok z roślin, powodując powstawanie drobnych, punktowych, z czasem zlewających się plam. Organy roślinne ulegają deformacji. Mszyca w czasie żerowania wydziela lepką spadź, na której z czasem pojawiają się grzyby sadzakowe. Objawem jest brunatny nalot. Owady są także wektorem chorób wirusowych roślin.

Z chorób grzybowych na nagietku mogą wystąpić m.in.: szara pleśń (która objawia się powstawaniem grubego, „mysiego” nalotu) oraz plamistość liści (różne, zazwyczaj małe plamy o brązowej lub bordowej barwie). Owady zwalcza się insektycydami, choroby – przez zastosowanie środków grzybobójczych. Dla poprawy odporności nagietek warto podlewać i pryskać (jednak nie w czasie kwitnienia) gnojówką ze skrzypu. Na bieżąco należy zwalczać chwasty, które są silną konkurencją dla roślin uprawnych, w tym nagietków.

Kiedy siać nagietek?

Nasiona nagietka można wysiewać od marca do czerwca. Najczęściej sieje się je w rzędach oddalonych co 20–30 cm. Gdy wyrosną młode sadzonki, pikuje się je i przesadza. Optymalna rozstawa (odległość między roślinami) wynosi ok. 30 cm. Wysokim odmianom warto pozostawić więcej przestrzeni (co 40 cm). Nasiona sieje się płytko, na głębokość od 1 do 2 cm. Można również produkować sadzonki nagietka np. w szklarni lub w domu, a później wysadzać do ogrodu. W tym wypadku nasiona wysiewa się trochę wcześniej, na przedwiośniu.

Podstawowy gatunek z powodzeniem udaje się rozmnażać przez samodzielny zbiór nasion. W przypadku efektownych odmian, np. o pełnych lub dużych kwiatach, trzeba pamiętać, że potomstwo (czyli nowe rośliny) mogą nie powielać najważniejszych cech roślin matecznych. Dlatego jeśli chcemy mieć co roku oryginalną odmianę, trzeba wysiewać nasiona kupowane w sklepie.

Jaką ziemię wybrać dla nagietka?

Nagietek lekarski toleruje różne typy gleb i szeroki zakres pH, jednakże optymalne są podłoża próchnicze. Dobrze sobie radzi w podłożach lekkich, piaszczystych i względnie dobrze w gliniastych. Nadmiernie lekkie podłoża można użyźnić przez zastosowanie obornika (najlepiej w roku poprzedzającym uprawę). Zbyt ciężkie z kolei rozluźnia się przez mieszanie z piachem i kompostem.

W przypadku uprawy w pojemnikach, np. na balkonie, z powodzeniem można wykorzystywać uniwersalną ziemię dla roślin pokojowych. Warto zwiększyć przepuszczalność i rozluźnić ją przez dodatek piachu (np. w proporcji 4:1) oraz keramzytu.

Nagietek w doniczce a w ogrodzie – jakie są różnice w uprawie?

Nagietki z powodzeniem można uprawiać na balkonie lub tarasie, pojedynczo lub w kompozycji z innymi roślinami (np. szałwią błyszczącą, werbeną, żeniszkiem czy trawami ozdobnymi). Roślina radzi sobie w małych pojemnikach. Nagietek w doniczce wymaga opieki – należy regularnie go podlewać, w letnie upały nawet codziennie lub co 2 dni.

W sukurs przychodzi hydrożel, który pełni funkcję magazynu wody. Miesza się go z podłożem na etapie siewu/sadzenia. Kulki hydrożelu gromadzą nadmiar wody, a potem stopniowo oddają go, ograniczając skutki suszy. Od wiosny do końca kwitnienia nagietki warto dokarmiać, np. stosując nawozy w płynie dla roślin balkonowych lub pokojowych o ozdobnych kwiatach.

Kwiat nagietka – zastosowanie w ogrodzie i na balkonie

Nagietki to rośliny rabatowe, chętnie uprawiane zwłaszcza w ogrodach w stylu wiejskim. Ponadto warto nimi dekorować balkony o charakterze rustykalnym. Niskie odmiany z powodzeniem nadają się na obwódki, czyli pasy zieleni (zwykle kwitnącej) sadzone wzdłuż nawierzchni, trawnika i innych miejsc w ogrodzie.

Nagietki mają znaczenie fitosanitarne, ponieważ ich korzenie wydzielają związki, które niszczą chorobotwórcze nicienie glebowe. Jest to szczególnie pożądane w warzywniku, w którym szkody są dokonywane przez różne gatunki nicieni. Dlatego nagietek warto sadzić nie tylko jako ozdobne obrzeża warzywnika, lecz także na poszczególnych zagonach w cyklu zmianowania.

Czy ten artykuł był pomocny?
TakNie

Podobne artykuły