Udoskonalane i zmieniane przez wieki, zachowały się i są praktykowane do dzisiaj. Niektóre z nich zostały także spisane. Autorem jednego z najsłynniejszych i najstarszych medycznych dzieł „Huang Di Nei Jing”, znanego jako „Kanon medycyny chińskiej Żółtego Cesarza”, prawdopodobnie był legendarny cesarz Huang Di.
Żył około 2600 roku p.n.e. Zasłynął jako organizator państwowości i rządu, rozwinął sztukę pisania, był wynalazcą kompasu, pierwszego kalendarza, znawcą astronomii i matematyki, jest także jednym z głównych patronów wschodniej filozofii taoizmu.
Przez swoich poddanych czczony był jako najwyższe bóstwo, władca słońca, nieba i smoków. Jego małżonka zaś uważana był za boginię piorunów, nauczyła ludzi hodowli jedwabiu i była konstruktorką pierwszego parasola.
Ojciec medycyny chińskiej
Huang Di uważa się za prekursora medycyny Wschodu tak jak Hipokratesa za ojca medycyny europejskiej. Kanon medycyny chińskiej Żółtego Cesarza pierwotnie składał się z czterech części. Dwie niestety zaginęły. W tych, co ocalały, możemy przeczytać między innymi o ogólnych koncepcjach medycyny chińskiej oraz o kanałach akupunkturowych, czyli o meridianach.
Oprócz tego, że księga Żółtego Cesarza dotyczy medycyny, leczenia i zapobiegania chorobom, jest także wielkim dziełem taoizmu. Mówi o tym, jak powinno wyglądać codzienne życie człowieka – w równowadze i zgodzie z otaczającym światem.
Jest ono w dalszym ciągu równie aktualne jak przed wiekami, zostało przetłumaczone na wiele języków, w tym na polski, i aż do dzisiaj stanowi podstawę nauczania medycyny w Chinach oraz na całym świecie.
Medycyna a religia
Chcąc poznać i zrozumieć medycynę chińską, nie sposób nie odwoływać się do systemów filozoficznych i religijnych, na których wyrosła. Jest nierozdzielnie związana z buddyzmem, taoizmem czy też konfucjanizmem.
W przeciwieństwie do naukowej i technicznej myśli Zachodu podejście Wschodnie ma wymiar o wiele bardziej intuicyjny, niematerialny, filozoficzny i symboliczny. Z tej przyczyny dla racjonalnego umysłu zachodniego zasady medycyny chińskiej mogą się często wydawać mistyczne i niezrozumiałe.
Istnieje tu wiele pojęć, które trudno naukowo wytłumaczyć lub udowodnić, choć dla Chińczyków są one tak naturalne jak fakt, że człowiek jest nierozerwalną częścią natury i nie da się go rozpatrywać jako oddzielnego bytu. Aby zgłębić i „poczuć” medycynę chińską, należy poznać naturę ludzką w jedności z otaczającym światem.
