Zdrowe odżywianie

Produkty z konopi są nie tylko modnym, ale także zdrowym dodatkiem do żywności. Mają w sobie dużo białka, które doceniają szczególnie weganie, sporo zdrowych tłuszczów, a także witaminy i minerały. Zawarte w nich substancje aktywne działają rozkurczowo i przeciwzapalnie. Podpowiadamy, wykorzystywać konopie w kuchni.

Herbata – drugi po wodzie najpopularniejszy na świecie napój. Najbardziej znana i najczęściej pita jest herbata czarna, zaś zielona następuje tuż po niej. Coraz więcej osób sięga po zieloną herbatę, korzystając na co dzień z jej dobroczynnych właściwości.

Różowe, czerwone, zielone i mocno kwaskowate liście mają nietypowy kształt i nazywane są często ogonkami liściowymi. Im bardziej czerwone, tym słodsze. Mówi się, że miłośnicy rabarbaru dzielą się na dwie grupy. Jedni uwielbiają go za cierpki smak, inni wolą słodszą wersję. Rabarbar, znany również pod nazwą „rzewień”, jest warzywem a nie owocem. Co prawda zawiera dużo szczawianów i nie jest polecany osobom cierpiącym na reumatyzm lub zmagającym się z chorobami nerek, to ma również mnóstwo witamin, minerałów, błonnika i innych składników odżywczych.

Przepyszny, chrupiący, niskokaloryczny i bardzo zdrowy – tak można w skrócie opisać groszek cukrowy, który króluje na naszych stołach przez całą wiosnę. Wystarczy usunąć z niego końcówki i nitki, by można go było chrupać bez opamiętania. Na surowo lub po obróbce cieplnej. Świetnie smakuje w sałatkach, przeróżnych kremach, pastach, jako dodatek do pesto lub risotto. Można go zrobić na parze lub poddusić na patelni. Najzdrowszy jest jednak świeży. Bogaty w potas, białko i przeróżne węglowodany. Jest również źródłem antyoksydantów i luteiny mającej zbawienny wpływ na oczy.

Jedna z najbardziej znanych polskich modelek na świecie. Pracowała dla największych projektantów. Skończyła psychologię kliniczną. Dziś szczęśliwa mama dwójki, a wkrótce trójki dzieci, wegetarianka – Kamila Szczawińska mówi o swojej miłości do zwierząt i przyrody, która nas otacza.

Najczęściej spotykamy ją w kolorze ciemnoróżowym, a nawet bordowym, ale istnieją również odmiany o czarnym, żółtym lub białym korzeniu. Można jeść nie tylko sam korzeń, ale również liście oraz kiełki. Rzodkiewka jest niskokaloryczna, ma mnóstwo potasu i innych mikroelementów. Na dodatek jest bogata w antyoksydanty oraz związki siarki. Często niedoceniana, jest antidotum na niestrawność, kaszel a nawet reumatyzm. W wiosennej kuchni pasuje do wszystkiego: kanapek, sałatek, past jajecznych i serowych. Na dodatek można ją smażyć, zapiekać, a nawet kisić.

Któż nie zna pięknych kwiatów bzu o oszałamiającym zapachu? Lilak pospolity (syringa vulgaris), zwany tureckim trafił ponoć do Europy z państwa osmańskiego tysiąc lat temu. Potocznie nazywamy go bzem, choć z czarnym bzem ma niewiele wspólnego. Lilak pochodzi z rodziny oliwkowatych, jest wytrzymały i długowieczny. Kwitnie w maju i czerwcu długimi, ciężkimi, wiechowatymi kwiatostanami w przeróżnych kolorach od białych, poprzez fioletowe, aż do purpurowych. Słynie z charakterystycznego i upajającego zapachu. Niewiele osób wie, że liście, kwiaty i korę bzu lilaka można jeść. Bez ma mnóstwo składników odżywczych, a napary, odwary, maceraty wykazują też właściwości lecznicze.

Słowo chwasty kojarzy się często negatywnie, tymczasem chwastem nazywamy po prostu roślinę, która wyrasta w innym miejscu, niż byśmy chcieli. Mimo to wśród chwastów jest mnóstwo roślin o właściwościach prozdrowotnych oraz leczniczych. Podagrycznik, bluszczyk kurdybanek, mniszek pospolity, pokrzywa zwyczajna, szczawik zajęczy, babka lancetowata – to tylko kilka przykładów roślin, które mogą, a wręcz powinny znaleźć się na naszym talerzu. Które chwasty można jeść? Gdzie i jak je zbierać? W jaki sposób przerabiać? Z czym podawać? Oto krótki przewodnik.

Sałatki, makarony, zupy, mięsa. Setki pomysłów. I odwieczne pytanie – co dziś na obiad? A gdyby tak istniało jedno danie, które codziennie można przyrządzać na nowo? Na przykład misa Buddy? Sprawdźcie, czym jest Buddha bowl i jak ją skomponować.

O jadalnych częściach niektórych drzew można byłoby napisać całą książkę. Zacznijmy jednak od igiełek sosny. Najlepiej zrywać je pod koniec kwietnia, gdy są młode i miękkie. Świeże igiełki można zalać oliwą, a następnie odstawić na kilka tygodni w ciemne miejsce. Po tym czasie otrzymamy pyszną, aromatyczną oliwę sosnową idealną do pieczywa, makaronów, warzyw. Dobrze smakuje też sosnowe pesto oraz cukier sosnowy do przeróżnych deserów. Można go dodać do budyniu, jogurtu, kremów, bitej śmietany, ciast i tortów. Jakie właściwości ma sosna i jak przygotować smakołyki z wykorzystaniem sosnowych igieł?