Dolegliwości ze strony układu trawiennego mogą mieć związek z konkretną chorobą, np. wrzodami żołądka lub dwunastnicy, kamicą żółciową lub też nietolerancją pokarmową czy celiakią. Najczęściej jednak wynikają one z błędów dietetycznych, małej aktywności fizycznej, nieregularnych posiłków czy wreszcie niedoboru płynów i błonnika w codziennej diecie.
Spis treści
Jakie są najczęstsze dolegliwości układu pokarmowego?
Lista jest długa. Wiele zależy od wieku, upodobań dietetycznych, sposobu spożywania posiłków. Jeśli jemy w pośpiechu i w tym samym czasie prowadzimy ożywioną dyskusję możemy się spodziewać wzdęć i odbijania się, bo nałykamy się powietrza. Równie ważne jest i to czy żywność jest wysoko przetworzona, ile zawiera tłuszczu i cukru. Wśród najczęściej występujących dolegliwości trawiennych wymienia się:
- wzdęcia – są następstwem gromadzenia się gazów w jelitach, czujemy się wtedy ociężali, a zwiększony obwód talii zmusza nas do odpięcia guzika lub poluzowania paska
- gazy – ich powstawanie jest naturalne, bo to efekt procesu trawienia oraz połykania powietrza podczas posiłku. Gdy gazy są obfite, a ich oddawanie jest bolesne, warto porozmawiać o tym z lekarzem
- zgaga – jest określana jako nieprzyjemne uczucie pieczenia za mostkiem
- ból brzucha po jedzeniu – może mieć różne nasilenie i lokalizację, jeśli jest bardzo silny, lepiej nie zwlekać z wizytą u lekarza
- zaparcia – są poważnym problemem medycznym. Wiele osób radzi sobie z nimi na własną rękę korzystając ze środków przeczyszczających lub leków dostępnych bez recepty. To jednak rozwiązanie doraźne, które nie likwiduje przyczyny
- odbijanie – to głośne uwolnienie przez usta powietrza nagromadzonego w układzie pokarmowym, któremu często towarzyszy niemiły zapach
- biegunki – można o nich mówić, gdy mamy ponad trzy wypróżnienia na dobę, a stolec ma luźną konsystencję
- nudności – to nieprzyjemne i często stresujące uczucie, że zaraz będziemy wymiotować
- wymioty – mogą być bolesne i wyczerpujące oraz prowadzić do odwodnienia organizmu.
Jak ocet jabłkowy radzi sobie z problemami układu trawienia?
Aby odpowiedzieć na to pytanie, warto uświadomić sobie czym jest ocet jabłkowy i poznać jego skład. Zacznijmy od tego, że ocet jabłkowy powstaje podczas fermentacji owoców i dzięki namnażaniu się bakterii, które towarzyszą temu procesowi. Nie jest prawdą, że ocet jabłkowy to bomba witaminowa. Zawarte w occie jabłkowym witaminy są cenne dla naszego organizmu, ale ważniejszą cechą tego specyfiku jest to, że przyczynia się on do lepszego wchłaniania witamin i minerałów zawartych w pożywieniu.
- Obecna w nim witamina A dobrze wpływa na wzrok, wzmacnia szkliwo zębów oraz podnosi odporność organizmu.
- Witaminy z grupy B korzystnie wpływają na układ nerwowy, dzięki czemu lepiej się czujemy.
- Witamina C poprawia odporność i jest strażnikiem dobrego funkcjonowania układu krążenia.
- Witamina E wymiata z organizmu wolne rodniki, co jest korzystne dla funkcjonowania jelit i ochrony przed chorobami nowotworowymi.
- Witamina P wspomaga organizm w walce z miażdżycą i sprzyja utrzymaniu prawidłowego ciśnienia tętniczego.
- Ocet jabłkowy to także źródło minerałów, w tym magnezu, żelaza, miedzi, potasu i krzemu.
Znajdziemy w nim też pektyny i enzymy, które mają korzystny wpływ na przebieg procesów trawiennych -regulują procesy trawienia i wspierają metabolizm. Ponadto pektyny zmniejszają wchłanianie i magazynowanie tłuszczu w organizmie, co powinno być docenione przez osoby zmagające się z nadwagą. Enzymy ułatwiają wydzielanie soków trawiennych oraz korzystnie wpływają na perystaltykę jelit.
W wielu miejscach można przeczytać, że ocet jabłkowy obniża poziom cholesterolu całkowitego oraz trójglicerydów. Warto jednak wiedzieć, że badania, które miały to potwierdzić, były przeprowadzone tylko na zwierzętach laboratoryjnych.
Ocet jabłkowy – przeciwwskazania do stosowania
Już wiemy, że ocet jabłkowy ma wiele zalet, ale nie wszyscy mogą korzystać z jego dobrodziejstw. W tej grupie są kobiety oczekujące dziecka, karmiące piersią oraz dzieci do 12. roku życia.
Octu jabłkowego powinny unikać osoby przewlekle chorujące na schorzenia układu pokarmowego, a szczególnie choroby żołądka. Ludzie z tzw. wrażliwym żołądkiem powinni pamiętać, że nadmiar octu jabłkowego może podrażniać śluzówkę i doprowadzić do powstania wrzodów. Przeciwwskazaniem są również choroby wątroby.
Osoby, które cierpią na paradentozę i mają tzw. słabe zęby muszą wiedzieć, że ocet może uszkadzać szkliwo.
Używanie octu jabłkowego przez chorych na cukrzyce powinno być omówione z lekarzem prowadzącym, ponieważ jego nadmiar może doprowadzić do hipoglikemii.
Ocet jabłkowy na zgagę
Zgaga to nieprzyjemne uczucie pieczenia, które odczuwamy za mostkiem. Przyczyną zgagi może być wrodzona nadwrażliwość na niektóre pokarmy lub refluks żołądkowy. Objawia się cofaniem się treści żołądkowej do przełyku lub inaczej mówiąc zarzucaniem strawionego pokarmu przez zwieracz.
Zgaga pojawia się także u osób mających przepuklinę rozworu przełykowego, przy chorobie wrzodowej żołądka lub dwunastnicy, niestrawności oraz przy chorobach dróg żółciowych. To także częsta dolegliwość u kobiet w ciąży.
Niektóre produkty spożywcze to także przyczyna zgagi. Należą do nich przede wszystkim potrawy ciężkostrawne, smażone i tłuste. Zgadze może sprzyjać jedzenie cebuli, czosnku, warzyw kapustnych i niektórych psiankowatych, np. pomidorów oraz wszelkich marynowanych warzyw i owoców.
W przypadku zgagi można stosować ocet jabłkowy w proporcji 1 łyżeczka octu na 1 szklankę wody. Aby poprawić smak mikstury można dodać do niej odrobinę miodu. Ocet jabłkowy na zgagę stosuje się 3-4 razy w tygodniu. Ale warto też pamiętać, że u niektórych osób sam ocet jabłkowy może wywoływać zgagę.
Ocet jabłkowy na chorobę refluksową przełyku
Refluks przełykowo-żołądkowy to dolegliwość związana z zarzucaniem treści żołądka do przełyku. Dzieje się tak, gdy napięcie zwieracza dolnego przełyku jest osłabione. Jeśli kwaśna treść cofa się do przełyku często, rozwija się stan zapalny w błonie śluzowej.
Zdania na temat „leczenia” refluksu octem jabłkowym są podzielone. Zwolennicy uważają, że należy pić ocet jabłkowy, aby złagodzić dolegliwości. Przeciwnicy – wręcz przeciwnie – twierdzą, że picie octu, zwłaszcza w dużych ilościach, może przyczyniać się wręcz do rozwoju choroby.
W chorobie refluksowej nie zaleca się picia i jedzenia kwaśnych potraw, ponieważ nasilają one dolegliwości, a więc lepiej planowaną kurację octem jabłkowym omówić z lekarzem.
Ocet jabłkowy na zaparcia
Zaparcia mogą mieć różne przyczyny – od błędów dietetycznych, poprzez gwałtowną zmianę diety czy silny stres, aż po nieprawidłowości w funkcjonowaniu przewodu pokarmowego czy choroby ogólnoustrojowe do jakich zalicza się, np. cukrzycę.
Zdrowy człowiek powinien się wypróżniać codziennie, ale za normę przyjmuje się także oddawanie trzech stolców w tygodniu.
Spożywanie octu jabłkowego przy zaparciach może przynieść oczekiwane rezultaty za względu na dużą zawartość pektyn, które mają naturalne właściwości żelujące. Te pomagają wyregulować rytm wypróżnień. Trzeba jednak pamiętać, że zbyt dużo pektyn, czyli zbyt dużo octu jabłkowego może być przyczyną biegunki.
Ocet jabłkowy na nadkwasotę
Przez nadkwasotę (nadkwasność) należy rozumieć nadmierne wytwarzanie kwasu solnego w żołądku. Jedną z przyczyn nadkwasoty jest zakażenie bakterią Helicobacter pylori, która może się przyczynić do rozwoju choroby wrzodowej. Objawem choroby jest tzw. gniotący ból w górnej części brzucha, który zazwyczaj pojawia się kilka godzin po spożyciu posiłku.
Skuteczność octu jabłkowego w leczeniu nadkwasoty nie jest udowodniona. Dieta zalecana przy leczeniu nadkwaśności żołądka eliminuje kwaśne napoje i kwaśne owoce. Opierając się na wiedzy dietetyków ocet jabłkowy, podobnie jak soda oczyszczona, nie powinny figurować w menu osób zmagających się z nadkwasotą.
Ocet jabłkowy na trawienie
Uważa się, że ocet jabłkowy wspomaga trawienie i dzięki temu przyczynia się do utraty nadwagi. Lekarze nie podzielają jednak zachwytów naturoterapeutów, a niektóre zalecenia do stosowania octu jabłkowego uważają za szkodliwe. Dotyczy to m.in. picia octu przez osoby z refluksem.
Z badań opublikowanych dotychczas nie wynika, że niepasteryzowany ocet jabłkowy ma same zalety. Ma jednak też wady, o czym warto pamiętać.
Większość badań opublikowanych dotyczących korzyści płynących z octu jabłkowego prowadzono na zwierzętach. I chociaż zaobserwowano u szczurów pewne korzyści zdrowotne, nie ma gwarancji, że tak samo będzie u ludzi. Poza tym, zwierzętom podawano duże dawki octu jabłkowego w przeliczeniu na ich masę ciała. Chcąc zastosować takie samo dawkowanie u ludzi można doprowadzić do poważnego rozstroju zdrowia ze względu na silne działanie kwasu octowego.
Dietetycy uważają, że lepiej dodawać ocet do potraw niż go pić. Połączony z jedzeniem nie działa drażniąco na układ pokarmowy.
Jak stosować ocet jabłkowy?
Kuracja octem jabłkowym może niektórym osobom przynieść pewne korzyści. Należy pamiętać, że zawsze przyjmujemy go w formie rozcieńczonej. O proporcjach już mówiliśmy – 1 łyżeczkę octu rozpuszczamy w szklance wody. Kwaśny posmak napoju można złagodzić odrobiną miodu.
Dodawanie octu jabłkowego do tłustego jedzenia sprawia, że jest ono łatwiej trawione i nie wywołuje dolegliwości, o których mówiliśmy wcześniej. Poza tym, w połączeniu z tłuszczem witaminy i minerały znajdujące się w occie łatwiej się wchłaniają.
Ocet jabłkowy, który powstaje w wyniku fermentacji jabłek, ma swoich zwolenników i przeciwników. Codzienne spożywanie octu jabłkowego jednym służy, drugim nie. Badania naukowe nie potwierdzają wszystkich zalet octu jabłkowego, o których możemy przeczytać na stronach internetowych. Na pwenia warto jednak wprowadzić ocet jabłkowy do kuchni, bo np. zamarynowane w nim mięso wołowe nawet po dłuższym pieczeniu pozostanie kruche.
Źródła:
- www.mp.pl
- Ocet Jabłkowy, H. Braak, S. Kuster, Oficyna Wydawnicza Aba, 2014
- Uzdrawiająca moc octu. Sekrety octu jabłkowego, balsamicznego i wszystkich innych, Cal Orey, Wydawnictwo Vital
- Ocet jabłkowy dobry dla zdrowia, M. Hellmiss, Wydawnictwo Weltbild, 2011
