Lawenda należy do rodziny roślin jasnotowatych. Wyróżnia się ponad 40 odmian tej rośliny, które są wykorzystywane do produkcji kosmetyków, olejków eterycznych oraz miodów. Miód lawendowy zbiera się z kwiatów lawendy wąskolistnej. To roślina miododajna, która naturalnie występuje w basenie Morza Śródziemnego, na Krymie i na Kaukazie. Ogromne plantacje lawendy wąskolistnej można oglądać w Hiszpanii, Portugalii, Prowansji i Chorwacji – głównie na wyspie Hvar, opisywanej jako lawendowa wyspa.
Spis treści
Miód lawendowy – jak wygląda?
Miód lawendowy przybiera barwę od ciemnej, bursztynowej po mniej intensywną, herbacianą. Kolor ulega zmianie, gdy miód zaczyna krystalizować – z czasem staje się jaśniejszy. Nie wpływa to jednak na jego właściwości prozdrowotne. Charakterystyczna jest także kremowa konsystencja miodu lawendowego. Warto wiedzieć, że miody pochodzące z Prowansji mają ciemniejszą barwę i intensywniejszy zapach.
Miód lawendowy – jak powstaje?
Miód lawendowy powstaje z pyłku zbieranego przez pszczoły z aromatycznych kwiatów lawendy wąskolistnej, która bywa nazywana lawendą wonną lub prawdziwą. W okresie kwitnienia lawendy, czyli w lipcu i sierpniu, z jednego hektara uprawy pszczoły mogą zebrać nawet 300 kg miodu.
Aby uzyskać miód, pszczoły mieszają zebrane substancje ze śliną i zawartymi w niej enzymami. Po uzyskaniu gotowej substancji wkładają ją do komórek plastrów i przechowują jako źródło pożywienia.
Jak smakuje i pachnie miód lawendowy?
Miód lawendowy należy do miodów najwyższej jakości, a jego zapach może być równie intensywny, jak kwiatów lawendy. Można w nim wyczuć nutę olejków eterycznych oraz delikatny, korzenny posmak. Intensywny kwiatowy aromat długo pozostaje na języku.
Miód lawendowy – właściwości i zastosowanie
Miód lawendowy łączy w sobie zalety lawendy i miodu. Podobnie jak każdy miód naturalny jest źródłem węglowodanów,ale zawiera także witaminy oraz flawonoidy, które mają działanie przeciwzapalne i przeciwutleniające.
Ze względu na wysoką zawartość olejków eterycznych ma działanie antyseptyczne i dlatego jest wskazany w leczeniu stanów zapalnych dróg oddechowych. Można też stosować miód lawendowy wspomagająco przy leczeniu grypy, przeziębienia, zapalenia oskrzeli i zapalenia płuc. Sprawdza się też w stanach zapalnych gardła. Olejki eteryczne lawendy pomagają także uporać się z bezsennością i bólem głowy, ponieważ mają działanie uspokajające i rozluźniające.
Miód z lawendy ma moc obniżania ciśnienia tętniczego, co jest korzystne przy schorzeniach serca i układu sercowo-naczyniowego, w tym miażdżycy naczyń wieńcowych, nerwicy serca i nadciśnieniu. Znalazł zastosowanie jako cenne źródło dobrej energii dla mięśnia sercowego. Wskazany jest dla pacjentów po zawale, ponieważ usprawnia naczynia wieńcowe i obwodowe.
Lawendowy miód będzie pomocny przy zaburzeniach trawienia oraz schorzeniach żołądka, jelit i wątroby. Zawarte w nim olejki eteryczne wspomagają leczenie chorób nerek i dróg moczowych, jak również chorób pasożytniczych.
Miód lawendowy charakteryzujący się intensywnym zapachem kwiatów lawendy chętnie wykorzystywany jest w kosmetologii. Warto wiedzieć, że korzystnie wpływa na kondycję skóry, ma m.in. działanie przeciwzmarszczkowe. Polecany jest również osobom zmagającym się z trądzikiem.
Słoiczek miodu warto też zabrać na urlop – gdy zostaniemy pokąsani przez owady, posmarowanie skóry cienką warstwą miodu przyniesie dużą ulgę. Nawet po użądleniu przez pszczołę czy osę okład z miodu szybko zlikwiduje pieczenie i obrzęk. Lawendowy miód sprzyja też szybszemu gojeniu się ran.
Jak stosować miód lawendowy?
Najprościej jeść go z chlebem lub np. kawałkiem białego sera. Ze względu na swój smak i aromat dobrze pasuje do słodkich deserów, ciast i lodów. Może być dodawany do herbaty lub kawy, ale trzeba pamiętać, aby temperatura napoju nie przekraczała 40 st. C. To ważne, bo w wyższej temperaturze miód lawendowy, podobnie jak inne miody, traci swoje prozdrowotne właściwości.
Miód lawendowy ma wysoką kaloryczność. W 75% składa się z cukrów prostych, które są bardzo szybko metabolizowane i wykorzystywane przez organizm. I chociaż niezwykły aromat miodu lawendowego zachęca do jedzenia, lepiej nie przesadzać z ilością. Łyżeczka miodu to około 40 kcal, więc dziennie można sobie pozwolić na maksymalnie 3–4 łyżeczki smakołyku.
W nadmiarze żadnego miodu nie powinny spożywać osoby cierpiące na cukrzycę, ponieważ jest to produkt o wysokim indeksie glikemicznym i może szybko podnosić stężenie glukozy we krwi.
Miodu lawendowego, pomimo jego cennych właściwości, nie należy podawać dzieciom, które nie ukończyły 1 roku życia.
Cena miodu lawendowego
Już wiemy, że miód lawendowy to miód najwyższej jakości, a jego pozyskanie też jest niełatwe. To przekłada się na cenę produktu. Ceny miodu lawendowego za jeden kilogram często przekraczają kwotę 100 złotych.
Zazwyczaj jednak miód lawendowy sprzedawany jest w słoikach 250-gramowych. Koszt jednego to około 40 złotych. Można powiedzieć, że to dużo, ale czy nie warto zainwestować we własne zdrowie?
Gdzie kupić miód lawendowy?
Niezależnie od rodzaju miodu najlepiej kupować go w pasiece z długimi tradycjami. To daje gwarancję, że dostaniemy produkt wysokiej jakości. Najlepszą opinią cieszą się miody prowansalskie, które coraz częściej można kupić w naszych sklepach.
Warto poświęcić chwilę na przeczytanie etykiety na słoiku, aby wybrać miód certyfikowany. Jak go rozpoznać? Dobrą wskazówką jest to, czy dane gospodarstwo (pasieka) uzyskało certyfikat Polskiego Związku Pszczelarskiego i czy posiada nagrody i wyróżnienia przyznane w renomowanych branżowych konkursach.
Warto też wiedzieć, że zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 10 lipca 2007 r. w sprawie znakowania środków spożywczych nazwa „miód” może być używana tylko do oznakowania środka spożywczego, który jest naturalnym produktem wytwarzanym przez pszczoły Apis mellifera,czyli pszczoły miodne. Dodatkowo zgodnie z zapisami rozporządzenia na opakowaniu musi widnieć nazwa kraju pochodzenia, a jeśli miód pochodzi z więcej niż jednego kraju, na opakowaniu musi się znaleźć odpowiednia informacja, np. „mieszanka miodów pochodząca z państw członkowskich UE”.
Zobacz również: Miód nawłociowy
Źródła:
- Lipińska, A. (2013). Lawendowe pola zdrowia. Świat Farmacji, 03/2013.
- Noskowicz-Bieroniowa, H. (2009). Co może miód? Kraków: Agencja Wydawniczo-Usługowa „Emilia”.
- Gałuszka, H. (1998). Miód pszczeli. Powstawanie, wartość odżywcza, zastosowanie. Nowy Sącz: „Sądecki Bartnik” A. & J. Kasztelewicz.
- Czekański, M., Rusin, S. (2016). Miodolecznictwo. Kraków: Wydawnictwo M.
- Janiszewska, M. (2020). Zastosowanie roślin w naukach medycznych i przyrodniczych. Lublin: Wydawnictwo Naukowe TYGIEL.
