Spis treści
Co to jest onkopakiet?
To badanie poziomu sześciu pierwiastków we krwi: arsenu, kadmu, ołowiu, selenu, cynku i miedzi. Kontrolując ich stężenie w naszym organizmie możemy sprawdzić, czy nie grozi nam choroba nowotworowa. – I to najprawdopodobniej każda choroba nowotworowa – podkreśla prof. Jan Lubiński, autor badania. – Wiem, to brzmi podejrzanie rewelacyjnie, ale mamy na to dowody. I widzimy czarno na białym, że gdybyśmy utrzymywali wyniki wymienionych pierwiastków w normie, to udałoby się zmniejszyć liczbę nowotworów u kobiet o 85 proc., u mężczyzn o 90 proc. Więcej – w wybranych podgrupach udałoby się dziesięciokrotnie obniżyć ryzyko zgonu z jakichkolwiek przyczyn – dodaje profesor, który jest nie tylko kierownikiem Zakładu Genetyki i Patomorfologii Pomorskiego Uniwersytetu Medycznego w Szczecinie, ale również szefem Międzynarodowego Centrum Nowotworów Dziedzicznych. A także znanym onkologiem i genetykiem, który w latach 90. wyodrębnił „polskie” mutacje genetyczne BRCA1 i BRCA2, odpowiadające za nowotwory dziedziczne.
Kto powinien skontrolować onkopakiet?
– Badanie powinien wykonać każdy, bo to pomaga wydłużyć życie – mówi nasz ekspert. A dlaczego warto zbadać akurat te pierwiastki? Ponieważ okazało się, że są markerami zdrowia. Informują, jak bardzo jesteśmy osłabieni przez toksyny, i jak duże mamy rezerwy odporności. – Onkopakiet warto wykonywać raz na rok, choć na początku nawet częściej, co pół roku, żeby nauczyć się, jaka dieta czy praktyka codzienna pozwala utrzymać poziom tych sześciu pierwiastków w zalecanych widełkach – radzi prof. Lubiński. – Warto się badać profilaktycznie, ale także wówczas, gdy została zdiagnozowana choroba nowotworowa. Widzimy wtedy, które normy mamy przekroczone. Poprawiając ich poziom, znacznie wspomagamy proces leczenia. My to widzimy w badaniach. Nawet 50 proc. kobiet z rakiem piersi, które mają niedobory selenu, umiera w ciągu 10 lat od diagnozy. A jeśli mają selen w normie – złe rokowania ma tylko 5 proc. z nich.
Na onkopakiet powinien zapisać się każdy. A szczególnie osoby mające historie nowotworowe w rodzinie.
Osoby obciążone genetycznie
Jak pokazały badania profesora Lubińskiego, ale też innych zespołów badaczy na świecie, są osoby, które dziedziczą (i przekazują swoim dzieciom) takie mutacje genetyczne, które predysponują je do zachorowania na raka. Innymi słowy: mając w genach określoną mutację, są narażone na znacznie wyższe ryzyko zachorowania np. na raka piersi i jajnika przy mutacji BRCA1 czy BRCA2. Wyższe jest też prawdopodobieństwo, że choroba będzie miała bardziej gwałtowny przebieg.
Jak pisze w książce „Facet jak młody bóg” dr Tadeusz Oleszczuk, problem nie dotyczy tylko kobiet. Także mężczyźni dziedziczą felerne mutacje w genach. Zamiast raka jajnika zapadają np. na raka prostaty, nawet przed 40. rokiem życia, a choroba rozprzestrzenia się wtedy błyskawicznie. Takie osoby onkopakiet powinny wykonywać systematycznie, bo szczególnie dla nich ważna jest wiedza, w jakim stanie mają organizm.
Oczywiście, trzeba zawczasu wiedzieć, że jest się nosicielką/nosicielem wadliwej mutacji. Dziś łatwo można to sprawdzić, wystarczy zbadać geny. Takie badanie w kierunku poszczególnych mutacji robi się raz w życiu.
Onkopakiet, czyli co warto wiedzieć o tych sześciu pierwiastkach
- Arsen już wiele lat temu został uznany za czynnik rakotwórczy przez Międzynarodową Agencję do Badań nad Rakiem. Jak bardzo jest niebezpieczny, pokazały też badania prof. Lubińskiego, prowadzone przez 4 lata na 2 300 kobietach. U 150 z nich rozwinęły się nowotwory – niemal każda miała przekroczony poziom tego pierwiastka. Co ważne, korelacja między wysokim poziomem arsenu dotyczyła wszystkich nowotworów złośliwych u kobiet, podkreśla prof. Lubiński.
Jak arsen dostaje się do organizmu? Przede wszystkim wraz z pożywieniem „zasypanym chemią”. Dużo arsenu mogą zawierać ryby, owoce morza, ryż i inne produkty pochodzące z Azji, ale też apteczne suplementy diety z kwasami omega-3, wytwarzane ze skażonych ryb morskich.
- Kadm jest podobnie rakotwórczy. Jego źródłem w diecie mogą być ryby i owoce morza, ale też „pryskane” warzywa, zwłaszcza ziemniaki, marchew, zboża i owoce uprawiane z użyciem pestycydów i nawozów sztucznych, bo kadmu sporo jest w nawozach fosforowych.
Kadm może dostawać się do organizmu także z dymem papierosowym i podczas wdychania pyłów ze ścieranych klocków hamulcowych. Pierwiastek ten uszkadza nerki i sprzyja osteoporozie oraz utrudnia (a czasem wręcz uniemożliwia) przyswajanie wapnia, miedzi, cynku i żelaza.
- Ołów. Według Międzynarodowej Agencji do Badań nad Rakiem także ołów zwiększa ryzyko występowania nowotworów. Występuje w farbach, akumulatorach, bateriach, puszkach, amunicji, do atmosfery emitują go spalane śmieci i spaliny samochodowe. Najwięcej ołowiu dociera do nas jednak z pożywienia. Bywa w wodzie, jeśli jest dostarczana ołowianymi rurami, w piwie, herbacie, winie, ale też w warzywach, zwłaszcza liściastych, przy czym ołów bywa pobierany z zanieczyszczonej gleby.
Można go znaleźć w produktach mięsnych, zbożowych i mlecznych, w dymie papierosowym, a nawet w produktach wydawałoby się, leczniczych – kilka lat temu w Bangladeszu zgłoszono przypadki obecności ołowiu w kurkumie, jednej z najzdrowszych przypraw świata! Okazało się, że niektórzy producenci dodawali do niej chromian ołowiu, przemysłowy barwnik, dzięki któremu kolor tej cennej przyprawy stawał się bardziej nasycony.
- Selen, miedź, cynk. Te trzy pierwiastki są nam potrzebne, bez nich organizm nie będzie funkcjonował prawidłowo. Nie możemy mieć ich jednak w nadmiarze – zbyt wysoki poziom jest dla nas toksyczny. – Dlatego przed rozpoczęciem ewentualnej suplementacji trzeba sprawdzić stan wyjściowy organizmu – przypomina ekspert. – Np. za wysoki poziom cynku u kobiety po sześćdziesiątce nie tylko nie obniża u niej ryzyka zachorowania na raka, a wręcz je podnosi, i to kilka razy!
Cynk w sporych ilościach znajduje się w wołowinie, wieprzowinie, w żółtym serze, przez co zwłaszcza osoby starsze, na tradycyjnej diecie, mogą go mieć za dużo. Co ciekawe, coraz więcej osób miewa jego niedobory. – Zwłaszcza młode kobiety na diecie wegańskiej – zauważa ekspert.
Podobnie jest z selenem. Tylko 30 proc. Polaków ma poziom selenu w normie, 40 proc. z nas ma za niskie jego stężenie, a 30 proc. – za wysokie. Niedobór selenu podwyższa ryzyko wielu nowotworów kilka razy. Ale jego nadmiar też szkodzi, bo trzykrotnie podnosi ryzyko raka piersi, a innych nowotworów nawet jeszcze bardziej. Gdzie znajduje się selen? Zawierają go orzechy brazylijskie, łosoś, tuńczyk. A jakie są najlepsze źródła miedzi? Owoce morza, wołowina, wątróbka, orzechy, soczewica, soja.
Gdzie wykonać pakiet onkologiczny?
Onkopakiet wykonywany jest już w wielu laboratoriach (w cenie do 150 zł). Badanie polega na pobraniu krwi łokciowej, najlepiej rano, na czczo. Co ważne: przez trzy dni wcześniej nie jemy ryb, owoców morza, ryżu i wszelkich produktów pochodzących z Azji, ze względu na wysokie prawdopodobieństwo skażenia arsenem, co może spowodować, że wynik będzie podwyższony, nie bazowy. Przed badaniem lepiej nie jeść żadnych ryb, nawet z innych części świata, nie wiadomo bowiem, czy nie były (a bywają) karmione skażoną mączką rybną.
Normy (krew) na podstawie badań Ośrodka Nowotworów Dziedzicznych w Szczecinie.
SELEN
| Kobiety BRCA1 (-) | palenie (-) <60 r.ż. 100-110 µg/l palenie (-) >60 r.ż. 94-104 µg/l palenie (+) 110-120 µg/l |
| Mężczyźni | palenie (-) 100-110 µg/l palenie (+) >60 r.ż. 115-130 µg/l |
ARSEN
| Kobiety BRCA1 (-) | palenie <0,6 µg/l |
| Mężczyźni | palenie 0,7-1,14 µg/l |
KADM
| Kobiety BRCA1 (-) | palenie (-) >50 r.ż. 0,28-0,33 µg/l |
| Mężczyźni | palenie (-) <0,21 µg/l |
CYNK
| Kobiety BRCA1 (-) | palenie (-) >50 r.ż. 5600-6100 µg/l |
| Mężczyźni | palenie (-) 5700-6350 µg/l |
MIEDŹ
| Kobiety BRCA1 (-) | 850-1000 µg/l |
| Mężczyźni | <800 µg/l |
OŁÓW
| Kobiety BRCA1 (-) | <7,5 µg/l |
| Mężczyźni | palenie (-) <60 r.ż. < 13,5 µg/l palenie (-) >60 r.ż. < 50 µg/l |
Normy (surowica) na podstawie badań Ośrodka Nowotworów Dziedzicznych w Szczecinie.
SELEN
| Kobiety | 95-102,5 µg/l |
ARSEN
| Mężczyźni | 0,75-1,0 µg/l |
CYNK
| Kobiety | 1025-1175 µg/l |
MIEDŹ
| Kobiety | <1000 µg/l |
| Mężczyźni | <900 µg/l |
Co, jeśli mamy zbyt niskie stężenia pierwiastków?
Jeżeli poziomy ołowiu i arsenu u kobiet są poniżej normy, to należy się tylko cieszyć. Gorzej, jeśli mamy za mało selenu, miedzi i cynku, ponieważ są to pierwiastki ważne dla odporności. Konieczne jest wtedy jedzenie większej ilości produktów, które je zawierają. Można też przyjmować suplementy. – Nie mogę powiedzieć, jaki produkt z selenem najlepiej przyjmować – mówi prof. Lubiński. – Powiem, czym my podnosiliśmy jego poziom u naszych pacjentek: preparatem selenowym, który sami opracowaliśmy z myślą o kobietach z mutacją BRCA1. Nad preparatem z miedzią pracujemy, bo suplementy miedziowe dostępne w aptekach w naszych badaniach nie dały spodziewanych rezultatów. Cynk dobrze jest łykać w postaci chelatu aminokwasowego.
A jeśli mamy zbyt wysoki poziom pierwiastków? Jeśli badania wykażą za wysokie stężenie pierwiastków należących do onkopakietu, to przed nami praca detektywa, bo trzeba będzie uważnie przyjrzeć się diecie i otoczeniu, aby sprawdzić, co może być źródłem nadmiaru. Gdy już wytypujemy „podejrzanych”, to ograniczamy ich spożywanie. W przypadku wysokiego poziomu toksyn (arsenu, ołowiu, kadmu) dodatkowo włączamy tryb oczyszczania organizmu. Co to znaczy? Zwiększamy podaż witaminy C w diecie, bo najprawdopodobniej wyjątkowo dobrze sobie radzi z usuwaniem arsenu. Poza tym wspomagamy organizm w jego pracy, w końcu ma do detoksykacji swoje własne narzędzia: wątrobę, nerki, płuca, skórę. Jak usprawnić ich działanie? Jedząc ekologiczne, naturalne, urozmaicone produkty, które powinny być wolne od metali ciężkich. Wybierając pożywienie o dużej zawartości błonnika, który usprawnia wydalanie toksyn. Przyda się też regularna aktywność fizyczna oraz
Źródła:
- Oleszczuk, T. (2022). Facet jak młody bóg. Bielsko-Biała: Pascal.
- Gleason, K., Shine, J. P., Shobnam, N., Rokoff, L. B., Suchanda, H. S., Ibne Hasan, i in. (2014). Contaminated turmeric is a potential source of lead exposure for children in rural Bangladesh. Journal of Environmental and Public Health, 2014, 730636. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/25214856
- Staniak, S. (2014). Źródła i poziom zawartości ołowiu w żywności. Polish Journal of Agronomy, 19, 36–45. https://www.researchgate.net/publication/285579416_Zrodla_i_poziom_zawartosci_olowiu_w_zywnosci
- Lubiński, J. (2022). Analiza stężeń i ustalenie podaży pierwiastków śladowych w profilaktyce i leczeniu nowotworów. W : A. W. Szawłowski, J. Gromadzka-Ostrowska, (red.), Dietetyka w chorobach nowotworowych (s. 49–94). Warszawa: PZWL.
- Lubiński, J. (2022). Normy stężeń pierwiastków śladowych. W : A. W. Szawłowski, J. Gromadzka-Ostrowska, (red.), Dietetyka w chorobach nowotworowych (s. 88–90). Warszawa: PZWL.
- http://read-gene.com
