Izabela Nowakowska-Teofilak

Nawet doświadczonym grzybiarzom zdarza się wrzucić do koszyka goryczaka, zwanego szatanem, ale konsekwencją tej pomyłki jest co najwyżej wyjątkowo gorzki obiad. Popularne grzyby jadalne mają jednak także znacznie groźniejszych i bardziej toksycznych sobowtórów, przez których co roku dochodzi do prawdziwych tragedii. Jak rozpoznać grzyby trujące podobne do jadalnych i nie dać się zwieść pozorom? Przeczytaj, zanim ruszysz z koszykiem do lasu.

W Polsce występuje ponad 5500 gatunków grzybów! Nic więc dziwnego, że nawet wytrawnym grzybiarzom zdarzają się wątpliwości i pomyłki. Trudno znać wszystkie rodzaje grzybów jadalnych, ale kilkanaście z nich z pewnością zasługuje na uwagę. Wybraliśmy same naj! Najsmaczniejsze, najpopularniejsze i najpowszechniejsze polskie grzyby jadalne. A także takie, dzięki którym grzybobranie trwa cały rok. Kiedy i gdzie ich szukać? Po czym je rozpoznać? I jak odróżnić grzyby jadalne od trujących? Za chwilę wszystkiego się dowiesz.

Sezon na grzyby w pełni. Ale podczas gdy jedni z dumą prezentują kosze pełne prawdziwków, inni czują się rozczarowani znalezieniem zaledwie kilku podgrzybków. Udane zbiory to nie tylko kwestia szczęścia, spostrzegawczości i sprzyjającej pogody. Liczy się także znajomość lasu i grzybich zwyczajów. To nie żart! One także mają swoje sympatie i antypatie, ulubione drzewa i kryjówki. Gdzie są grzyby jadalne i jakie rodzaje grzybów dominują w lasach tej jesieni? Gdzie wybrać się na grzybobranie? Podpowiadają naukowcy z Instytutu Dendrologii PAN w Kórniku: dr Marcin Pietras i prof. Tomasz Leski.

Na śniadanie kanapka z białym serkiem, na obiad pomidorówka, na kolację parówki. Codziennie w kółko to samo. Trudno namówić dziecko do zjedzenia czegokolwiek innego? Nie pomagają prośby, groźby, podstępy, nagrody i kary. Co robić? – Przede wszystkim zrozumieć – mówi terapeutka Małgorzata Tchurz, właścicielka ośrodka NeuroMind, w którym wspiera rodziców i dzieci z trudnościami w jedzeniu. Sprawdź, czym jest neofobia żywieniowa i co robić, gdy dziecko nie chce jeść.

Niepłodność, której przyczyn nie można ustalić, dotyczy nawet 20–30 proc. par bezskutecznie starających się o dziecko. Skoro układ rozrodczy i hormonalny działa prawidłowo, a mimo tego uparcie nie dochodzi do zapłodnienia, może przyczyna niepowodzeń tkwi zupełnie gdzie indziej – w głowie? Rozmawiamy o tym z ekspertką – Anną Wietrzykowską, psycholożką niepłodności.

Według szacunków UNESCO od marca do połowy kwietnia do szkół nie chodziło ponad 1,6 miliarda dzieci na świecie. Wielu rodziców martwi się, że czas zdalnej edukacji spowodował u ich pociech duże zaległości w nauce, które trudno będzie odrobić. Te obawy potwierdzają eksperci. Niektórzy piszą wręcz o straconym pokoleniu. A nam się wydaje, że to pokolenie może wszystkich mocno zaskoczyć. Rozmawiamy o tym z Patrycją Świtką, nauczycielką z Leśnej Szkoły Puszczyk w Białymstoku.

Drzewa wspinają się w coraz wyższe partie gór lub wyruszają w wędrówkę na północ. Za 50 lat spotkanie sosen, świerków, modrzewi czy brzóz w Polsce może graniczyć z cudem. Las zmienia się na naszych oczach. – Taki mamy klimat – mówi prof. dr hab. inż. Andrzej M. Jagodziński, dyrektor Instytutu Dendrologii PAN w Kórniku.

Z opublikowanego w zeszłym roku raportu Unilever „Brud jest dobry” wynika, że 1 na 3 rodziców jest nadopiekuńczy, kiedy jego dziecko bawi się na podwórku. Czego się obawiamy? Na przykład tego, że maluch się zrani lub ubrudzi. Tymczasem niedoceniana – traktowana jako coś przyjemnego, ale zbytecznego – swobodna zabawa na świeżym powietrzu jest niezwykle ważnym elementem prawidłowego rozwoju dziecka. Jak więc znaleźć złoty środek? Pytamy dr n. med. Katarzyną Simonienko, psychiatrę i certyfikowaną przewodniczkę kąpieli leśnych.

Nieustanne mycie, przecieranie i dezynfekowanie rączek na placu zabaw, które kiedyś uznalibyśmy za coś dziwnego, teraz stało się jednym z podstawowych środków ochrony przed groźnym wirusem. A do powszechnego przekonania, że brudne dzieci to szczęśliwe dzieci, wkradła się wątpliwość: czy aby zdrowe? O obsesji czystości, wzmacnianiu odporności i obawach rodziców rozmawiamy z ekspertem dr. n. med. Pawłem Grzesiowskim, pediatrą, immunologiem i ekspertem w dziedzinie zdrowia publicznego.

Nie oceniają, nie wymagają, nie robią wyrzutów, niczego nie oczekują i nigdzie się nie spieszą, po prostu są. W czasie pandemii zwierzęta okazały się wybawieniem dla dzieci pozbawionych kontaktów z rówieśnikami. Dobroczynny wpływ domowych pupili na rozwój najmłodszych potwierdza mnóstwo badań naukowych. To działa, pod warunkiem że dziecko ma ze zwierzakiem właściwą relację, a ta niestety nie zbuduje się sama. Kluczem do sukcesu jest mądrość dorosłych – podkreśla zooterapeutka Magdalena Nawarecka-Piątek ze Stowarzyszenia Zwierzęta Ludziom. Rozmawiamy o tym, jak pomóc ukształtować tę niezwykłą przyjaźń.