Dziecko

Na śniadanie kanapka z białym serkiem, na obiad pomidorówka, na kolację parówki. Codziennie w kółko to samo. Trudno namówić dziecko do zjedzenia czegokolwiek innego? Nie pomagają prośby, groźby, podstępy, nagrody i kary. Co robić? – Przede wszystkim zrozumieć – mówi terapeutka Małgorzata Tchurz, właścicielka ośrodka NeuroMind, w którym wspiera rodziców i dzieci z trudnościami w jedzeniu. Sprawdź, czym jest neofobia żywieniowa i co robić, gdy dziecko nie chce jeść.

Złość dziecka to często główny temat konsultacji z psychologiem dziecięcym. Rodzice szukają pomocy, gdy ich maluszek w złości staje się agresywny, mocno krzyczy i długo nie może się uspokoić. To niełatwe dla rodziców, co jest całkowicie zrozumiałe. Szczególnie trudne jest to wtedy, gdy maluszek jeszcze nie mówi i nie potrafi wyrazić tego, co go tak rozzłościło. Wtedy rodzic musi zamienić się nie tylko w osobę, która uspokaja, ale i w detektywa, który zgaduje, o co tak naprawdę może chodzić.

Smog nasila przebieg astmy i alergii. To przez niego dzieci znacznie częściej łapią zwykłe przeziębienia – przyznaje pediatra, pulmonolog, specjalista immunologii klinicznej i chorób płuc u dzieci dr hab. n. med. Wojciech Feleszko. Pracuje w Klinice Pneumonologii, Alergologii Wieku Dziecięcego i Pediatrii Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego.

Adaptacja w przedszkolu jest trudna i dla dziecka, i dla rodziców. Ten nowy etap w życiu niesie ze sobą wiele zmian, wyzwań i intensywnych emocji. Ważne jest to, by do adaptacji przedszkolnej podejść świadomie i z dużym zaangażowaniem. Nie tylko pomoże to maluszkowi, ale również uspokoi obawy rodziców.

Dieta nie wyleczy autyzmu, ale może poprawić samopoczucie i komfort życia chorego dziecka. O tym, co i w jakiej sytuacji warto z diety wyeliminować, rozmawiamy z dietetyczką kliniczną dr n. med. Justyną Jessą.

Autyzm to coraz częstszy problem wśród dzieci. Zdarza się aż 4 razy częściej u chłopców niż u dziewczynek. Jakie sygnały mogą wskazywać na to zaburzenie oraz na czym polega leczenie, wyjaśnia neurolożka dziecięca dr hab. n. med. Magdalena Chrościńska-Krawczyk z Kliniki Neurologii Dziecięcej Uniwersyteckiego Szpitala Dziecięcego w Lublinie.

Każdy rodzic pragnie, by jego dziecko wyrosło na osobę z wysoką samooceną, pewną swojej wartości, sprawczą i asertywną. Te cechy w dużej mierze przyczyniają się do osiągnięcia szczęścia i spełnienia w życiu. Co zrobić, by te cechy przyswoiło dziecko? Jak się z nim komunikować, by wspierać, a nie niszczyć?

Według szacunków UNESCO od marca do połowy kwietnia do szkół nie chodziło ponad 1,6 miliarda dzieci na świecie. Wielu rodziców martwi się, że czas zdalnej edukacji spowodował u ich pociech duże zaległości w nauce, które trudno będzie odrobić. Te obawy potwierdzają eksperci. Niektórzy piszą wręcz o straconym pokoleniu. A nam się wydaje, że to pokolenie może wszystkich mocno zaskoczyć. Rozmawiamy o tym z Patrycją Świtką, nauczycielką z Leśnej Szkoły Puszczyk w Białymstoku.

Optymizm jest cechą pożądaną u każdego człowieka. Trudno nie zgodzić się z przekonaniem, że optymistom żyje się lepiej. Warto więc zakorzenić tę cechę u swojego dziecka. Dzięki temu pomożemy mu żyć bardziej pełnym i szczęśliwym życiem.

Zachowanie agresywne u dziecka to jeden z głównych powodów konsultacji u psychologa dziecięcego. Rodzice martwią się, że ich kilkuletni maluch potrafi uderzyć pięścią inne dzieci lub że z uśmiechem na twarzy szarpie ich za włosy. Takie zachowania obserwujemy często przy kłótniach i protestach dziecka. Niepokoi to zarówno rodziców, jak i nauczycieli. Okazuje się, że agresja u dzieci to bardzo powszechne zjawisko, a przyczyna zazwyczaj tkwi o wiele głębiej, niż nam się wydaje.