Anna Kańciurzewska

Większość rodziców zna ten problem, gdy dziecko nie chce się uczyć i nie jest nawet zainteresowane poszerzaniem wiedzy. Nie pomagają wtedy żadne groźby i prośby, a każda rozmowa na temat nauki kończy się kłótnią. Wcale nie musi to tak wyglądać. Zrozumienie, jak działa motywacja do nauki, bardzo pomaga rozwiązać tę kwestię. Dzieci są stworzone do uczenia się, podejmowania wyzwań i zdobywania nowej wiedzy. Mają wręcz wrodzony motywator do nauki. Jak uwolnić w nich ten potencjał?

Gdy dziecko choruje na depresję, rodzice robią wszystko, by pomóc mu wyjść z jej otchłani. Często skupiają się na psychoterapii dziecka i leczeniu farmakologicznym. Jednak kluczowym elementem w zdrowieniu jest nie tylko tabletka czy rozmowa z psychoterapeutą, ale także wsparcie i akceptacja rodziny.

Do tej pory rzadko mówiło się o depresji u dzieci. Częściej przypisywano ją osobom dorosłym i nastolatkom. Niestety lekarze psychiatrzy coraz częściej diagnozują ją u małych dzieci, nawet w wieku przedszkolnym. Przyczyn powstawania choroby jest bardzo dużo, a objawy depresji u dzieci nie są jednoznaczne. To powoduje, że bardzo łatwo ją przeoczyć.

Specjaliści z niepokojem obserwują wzrost zachorowań na depresję u nastolatków. Okres pandemii tylko pogorszył statystyki występowania tej choroby. Jej przyczyna nie jest jednoznaczna, a objawy różnorodne. Co najważniejsze, depresja u młodzieży często pozostaje w ukryciu, rujnując krok po kroku życie dorastającego dziecka.

Macierzyństwo w mediach społecznościowych przedstawiane jest w samych superlatywach. Na zdjęciach widzimy wypoczęte mamy i spokojne noworodki. Rzeczywistość jednak często okazuje się zupełnie inna. Razem ze szczęściem i miłością idzie zmęczenie i rozczarowanie. Odnalezienie się w chaosie tych wszystkich emocji wcale nie jest łatwe.

Kiedy dziecko zmienia się w nastolatka, zmienić powinna się cała rodzina. Wiek dojrzewania wymusza stworzenie nowych zasad, bardziej partnerskich, opartych na szacunku i akceptacji. Nowy powinien być także styl codziennej komunikacji. Dzięki tym zmianom mamy szanse utrzymać bliską więź, nawet jeśli nastolatek zaczyna mieć swój własny, odrębny świat.

Okres nastoletni to wyjątkowo trudny czas w życiu dorastającego człowieka. Zmiany, jakie zachodzą w sferze fizycznej i psychicznej, dotyczą nie tylko jego samego, ale i całej rodziny. Czas dojrzewania obfituje w wahania nastroju, wycofanie, kłótnie oraz poczucie rozdrażnienia i zagubienia. To wszystko powoduje, że dotychczasowa relacja rodzic – dziecko zostaje mocno naruszona, a utrzymanie dobrego kontaktu staje się wyzwaniem dla obu stron.

Złość dziecka to często główny temat konsultacji z psychologiem dziecięcym. Rodzice szukają pomocy, gdy ich maluszek w złości staje się agresywny, mocno krzyczy i długo nie może się uspokoić. To niełatwe dla rodziców, co jest całkowicie zrozumiałe. Szczególnie trudne jest to wtedy, gdy maluszek jeszcze nie mówi i nie potrafi wyrazić tego, co go tak rozzłościło. Wtedy rodzic musi zamienić się nie tylko w osobę, która uspokaja, ale i w detektywa, który zgaduje, o co tak naprawdę może chodzić.

Adaptacja w przedszkolu jest trudna i dla dziecka, i dla rodziców. Ten nowy etap w życiu niesie ze sobą wiele zmian, wyzwań i intensywnych emocji. Ważne jest to, by do adaptacji przedszkolnej podejść świadomie i z dużym zaangażowaniem. Nie tylko pomoże to maluszkowi, ale również uspokoi obawy rodziców.

Każdy rodzic pragnie, by jego dziecko wyrosło na osobę z wysoką samooceną, pewną swojej wartości, sprawczą i asertywną. Te cechy w dużej mierze przyczyniają się do osiągnięcia szczęścia i spełnienia w życiu. Co zrobić, by te cechy przyswoiło dziecko? Jak się z nim komunikować, by wspierać, a nie niszczyć?